5.5da da baba vefat etti. o gece de altıma işemişim, kalktım kıçımdaki donun ıslaklığı kurusun diye geriye yattım tabi baba ölünce kaldırıp götürdüler, kimsenin umrunda bile olmadı don. tek derdim o dondu. babanın öldüğünü 1 sene sonra falan anladım.
bamyayı çok severdim, yemek yemezdim pek, bamyaya bayılırdım. bir tabak sona kalan bamyayı amcam yemiş ağladım, babam neden ağlattınız diye annemi dövdü.
kendime hayali bir sevgili yaratıp, küçük odamdaki dolabımın içinde onunla çay içiyordum. ilk aklıma bu fantastik anım geldi ve bunu yazdım, daha bi ton şey yazabilirim.
1. sınıfa başlamıştım. okumayı, yazmayı falan öğrendim. gerçi düz yazıyı okula başlamadan da biliyordum. bol bol dışarda kirlendim. mal gibi oyun oynuyorduk. ehehe. hocadan yıldız almaya çalışıyorduk falan. ayy ne kadar ezikmişim...
