gündelik ilişkilerin insanı değilseniz, yaşadıklarınız sizin için değerliyse neden olmasın? düşünmemek, akla gelmemesi daha kötüdür. boşa yaşanmış günlerinizdir. hiç yer etmemiştir.
özel biriyse 50 yıl sonra da düşünülür. düşünmek illa "keşke hala beraber olsaydık, ah o sevişmelerimiz ühü ühü" şeklinde duygu sömürüsü yapmak değildir. çok geniş bir kavram olan düşünmeyi halkımız malesef yüzyıllardır kavrayamamıştır.
affedilsin ama eşşeğin amına suyu kaçırmaktır.
bu kişinin kendine olan güvensizliğinden başka bir şey değildir.
güven dostum kendine güven artık.
o sana ait değildi sen de ona.
ait olsaydınız beraber olurdunuz.
onu unutamıyorsun çünkü ayrılığa sebebiyet veren kişi sensin değilmi?
değil tabi her ayrılan böyle düşünüyor ama öyle değil işte.
ayrıldıktan sonra yaptığın vicdani muhaseben seni hep yanıltacak ve sen hep kendini suçlu hissedeceksin.
bak onun ellerini artık başkası tutuyordur başkasının yatağındadır belki sen hala düşünmeye devam mı edeceksin?
sokağa çık güneşe bak, gökyüzüne bak, sen cehennemin dibine gitsen de o güneş hep doğmaya devam edecek o ölsede devam edecek ben ölsem sen ölsen de devam edecek.
"ama beni kimse onun kadar sevemez" deyip tepemin tasını attırma seni ondan 500 kat daha fazla sevecek insan yoksa götümü açıp izmiri boydan boya dolaşırım.
hiç kimseyi bulamazsan annen sever seni merak etme.
sadece aramasını bilmelisin ve kendini o boktan saçma sapan olmayacak hayallerine değil hayatın kollarına bırakmalısın o zaman bak bakalım seni daha fazla seveni bulacakmısın bulamayacakmısın?
sen her kıza baktığında onu düşün onu hayal et o zaman nah bulursun, 5 yıl ne demek?
ben 5 yıl da.....
neyse.
ekleme: düşünme derken kişinin "vay be şimdi eski sevgilim ne yapıyordur acaba hahahaha ne de güzel eğleniyorduk zuhahahaha" olmadığı açık ve nettir.
