kupa maçları serisinde ve son iki lig maçında kötü oynayan beşiktaşımızın patlak verdigi maçtır. maçın geneline bakıldıgında beşiktas üstün oynamış görünse de fenerbahce daha diri ve daha akılcıl bir futbol oynamıştır. neticesinde futbolda sans önemlidir , olmayınca olmazdır.
sagduyulu ve hazım problemi yasamayan bir beşiktaş taraftarı olarak hakemin maç içindeki tavrı ve annesinin memleketi (!) beni uzaktan yakından ilgilendirmemektedir.
sonuç olarak en azından adam gibi mucadele ettik ve yenildik diyor , fenerbahçe'yi aldıgı galibiyetten ötürü tebrik ediyorum.
1 haftaya kadar fenerbahçe ile taşşak geçen o entry senin bu entry benim fink atan bjk taraftarlarının "ne gelirse senden gelsin acıların çocuyuz biz" felsefesinde küçük emrah moduna sokan maç.
asil futbolun ve futbolcunun farkını farkettiğim maçtır. öyle ağız burun bodoslama dalarak, sert futbolla galibiyet olmuyormuş demek ki. asil taraftarın da nasıl olduğunu anladık.öyle tükürmeyle, sahaya atlamayla olmuyormuş taraftarlık efenim. siz daha kendi içinizde çelişip birbirinizi pataklarsanız bize kalan size mühim yerlerimizle gülmektir.
(bkz: çarşı kendine de karşı)
(bkz: kuru gürültü)
fenerbahçe'yi fazla küçümseyen, alaya alan, ''biz her maçta, her sahada yeneriz'' havasına giren bazı beşiktaşlı fanatiklere sağlam bir tokat atılan müsabaka olmuştur. fenerbahçe'yi dalga konusu yapan beşiktaşlı ve galatasaraylı bazı dostlara islam çupi hocanın şu sözlerini söylemek isterim;
''fenerbahçe yenilmez, bu formayla fazla dalga geçilmez''
