hemen her fenerli ve trabzonsporlu taraftarın bu maçla alakalı ufak tefek anıları vardır. tabi bir fenerli olarak hiçbir şampiyonluğumuzun 103 gollü olan da dahil bu kadar keyif verdiğini hatırlamıyorum. magma tabakasından arşa çıkmak gibiydi. futboldan az çok anlayan herkes biliyordu ki o gün trabzonspor orada bir şampiyonluktan çok daha fazlasını kaybetti. maçın ertesi günü okula giderken bir arkadaşım vasıtasıyla tanıştığım çok da samimi olmadığım cengiz isminde trabzonlu bir çocuğu yolun karşısında gördüm. o beni görmemişti. futbola olan ilgisinin ne boyutta olduğunu da bilmiyordum. ama okula doğru yürürken yüzünde öyle bir acı ifadesi vardı ki unutamam. sanki tüm ailesini depremde kaybetmiş gibiydi.
bugün 21. yıldönümü olan efsane maç. trabzonspor taraftarlarının fenerbahçe'ye nefretlerinin tam anlamıyla başladığı maçtı. o sevmemezlik, o gece nefrete dönüşmüştü..
ilginç bir şekilde, maç sonunda trabzonsporlu taraftarların tribünden fenerbahçeli futbolcuları alkışladığı maçtır. şu an olsa o maç bitmezdi. sahaya atlarlardı.
Fenerbahçe nin anasının ak sütü gibi kazandığı tertemiz maçtır. Aykut kocaman, rüştü, oğuz çetin, bolic başta olmak üzere bütün takım hayatının son 90 dakikası gibi oynadı. Maçtan sonra yanlış hatırlamıyorsam 1 ya da 2 ts taraftarı intihar etmişti. Maç öncesi ve sonrası büyük olaylar olmuştu. Youtube de bununla ilgili video var.
