2 tane a milli basket takımı var.birincisi farkı açan,oyunu domine eden takım,ikincisi farkı açtıktan sonraki takım.
hiçbir maç farkı açmayalım artık,30 sayıda olsa o farkı kapattırıp yeniliyoruz. italyada 11 sayıdan yenildik. hadi deplasmnadır diye geçtik. kendi sahanda nerdeyse 20 sayıdan maçı vermek nedir be?
işler iyice zora girdi. çekleri burda en az 19 sayıyla yenemezsek ancak en iyi üçüncülük durumunda 2013 e gidebiliriz.on yıllardır her eurobasket e katılan türkiye için bu felaket olur artık.
beyaz rusya galibiyetinden sonra italyaya da kök söktürdüğümüz ancak ne yazık ki yine oyun sonunu oynayamadığımız ve mağlup olduğumuz müsabaka. maçın kırılma anı ise Son çeyrekte hacket ile ilkan Karaman arasında tansiyonun yükselmesi neticesin de takımda morallerin alt üst olması. bu konularda bize nazaran daha tecrübeli olan italya bu vesileyle istediğini elde etmiş oldu. italya müsabakası her ne kadar 2013 avrupa şampiyonası için hedef maçlarından bir tanesi olmuş olmasına rağmen öyle ya da böyle bu grupta 2. olarak çıkacağımızdan eminim. zira büyük britanya ve makedonya gibi avrupa basketbolunun vasat altı ve hatta hatta çok kötü takımlarının olduğu bir şampiyonada türk milli basketbol takımımızın olmama ihtimalini düşünmek dahi korkutucu...
çok iyi bir basketbol izleyicisi olmamama rağmen kendi açımdan milli takımın hücum ile kazanamayacağımızı anladım bu maç. hücumun yanında savunma yapmadan hücum bir yere kadar gidiyor. son periyotta italyanlar hiç boş dönmedi neredeyse. son saniyelerde yediğimiz üçlükte üçlüğü atan italyan, boş kaldığına öyle şaşırdı ki atmadan önce adam aradı etrafında ama gelen olmayınca attı üçlüğü, yazık oldu kısacası.
18 sayılık farktan sonra, tam da tahmin ettiğim gibi, kendimizi salıp kaybettiğimiz maç.
bu şekilde kaçıncı maç kaybımız oldu, ben sayamadım artık.
şimdi portekiz'i deplasmanda, çek cumhuriyeti'ni de evde 19 sayı farkla yenmemiz halinde gruptan 2. çıkıyoruz. en iyi dört 3.'den biri olarak çıkma olasılığı ise diğer gruplara bağlı.
bu takıma güveniyordum; milli takımdan elemeler sürecinde izin alıp, gerçek turnuvaya katılırız diyen as oyuncularımız olmasa bile gruptan çıkarız diyordum ama bu kadar konsantrasyon sorunu yaşayacağımızı düşünmemiştim. zor bela da olsa yine de çıkabileceğimize dair inancım var hala. bakalım göreceğiz.
ilk yarı itibariyle görüldü ki takımımız birlikte oynamaya alışmış. sadece ileri ki zamanlar için tehlike oluşturabilecek şey, semihin güzel oynamasına karşın takımın yıldızı olma çabasıdır. açıkçası ben öyle gözlemledim.
