57-57 iken faul atışları esnasında izlemeye başladığım maç. Hemen ardından attığımız üçlük ile öne geçtik ilk defa. Maçın sanırım en güzel yerine denk geldim. Pişman değilim. isabet oldu
sabahtan beri bu bir takım oyunu ıııığ diye dolandıran maçtır. dün hiç umudum yoktu. polonya yenilecek de biz de ispanyayı yeneceğiz. hem de o moralle. maç bitişinden gece 2ye kadar dilimdeki tek şey 'oha yandık bittik çıkmasak mı maça'ydı. hele ki litvanya maçındaki gasoller ile calderon ile. geçen sene amerika maçında çok umut beslemiştim çok pis yenilmiştik. hiç umut beslemedim çok pis yendik. ama umutsuzluğum asla kimseyi aşağı görmek amaçlı değildi. hep biz dedim. tabi ki abartılmış bir umutsuzluktu, biraz geyik maksatlı.
sonra maçı izlememeye karar vermiştim. çünkü polonya maçının yenilgisinin etkisinden gün boyu kurtulamadım. ağıt yakan ninelere dönmüştüm nerdeyse. yenilirsek olimpiyat şansını da kaybedeceğimizi öğrenmek vs. vs. vs. milli takımı milli duygularla izlemiyorum. öyle olsa milli futbol takımı da bayılarak izlerdim. sporla da alakam yoktur ama bu takımın maçlarını izlemek başka. türk basketbol milli takımı izlemek bambaşka. onlar benim için oyuncu değil. nerdeyse hepsi annemin evladı, hepsi benim abim. olur da kızgınlıkla ters bir laf etmişsem milyon defa özür dilerim kendi kendime. abartıyorumdur belki ama kimin umrunda ki? herkesin bir takıntısı varsa benimki de 12 dev adam. sanki çok bizler, çok bizdenler. sadece emir'e çok ısınamadım daha. o da ingilizce filan konuştuğundan galiba. size de öyle gelmiyor mu sanki yakınınız çıkmış da oynuyor orda, sanki siz oynuyorsunuz.
neyse ki polonya yenildi. beklenmedik bir şekilde yenildi. benim beklemediğim en azından. o kadar olumsuza adapte etmiştim ki kendimi. polonyanın yenildiğine inanmadım, arkadaşım skorları söyledikçe dalga geçti sandım. tabi artık garantilemiş olmanın mutluluğuyla bu maçı da kaçıramazdım. son periyotta ya da üçüncü periyotta açılan 8 sayılık farkla yenildik dedim bizimkiler çöker, bırakır. çok kolay pes ettiler çünkü önceki gün. ama bambaşka dev adamlar vardı sahada. moralleri o kadar düzelmiş, savunmaları kendine gelmiş. ömer aşık geldi içimin baş köşesine oturdu. enderi gülerken çektiler bir ara. onu öyle görünce ben sevinçten çığlıklar attım. hidonun yaptığı birkaç hatayla bile rahatlığının verdiği o gülümseme bizim de içimize su serpti. psikoloji bizim takımımızın her şeyi. keşke hep bu psikolojide, hep böyle mutlu olsalar. keşke bildirebilsek onlara her durumda yanlarında olduğumuzu ama daha başaramadık malesef. hata yapmaktan çok korkuyorlar sanki, olmasa keşke öyle.
biz sadece sizin iyi oyununuzu izlemek istiyoruz. yeter ki kıran kırana mücadele verin. yenmeseniz de olur ama biz oynadık diyelim. sayılar teferruat. bu maçta çok dışarı attırdık ama onların attığının bir çoğu da girmedi en büyük avantajımız buydu. çok güzel yendik ama savunmamız gene de yeterli değildi. biraz şans güldü yüzümüze, çok boş döndüler. sadece güzel oynayın, bırakmayın, ağzımızı açıp tek kelime etmeyelim yenilginize. ama var olan potansiyeli kullanmadığınızı görünce kızıyoruz. biz sinirli bir milletiz.
bu bizim azmimizi çok güzel örneklendiriyor aslında. ve işin sayı atmak değil, savunmada bittiğinin göstergesi.
dün bu takım litvanya'ya ilk yarıda 62 sayı attı. üç sayı çizgisinin gerisinden efsanevi oynadılar. pau gasol bile üçlük attı dün 2 tane.
bugün 57 sayı yedik toplamda. son periyotta ise sadece 2 sayı attılar. hani bir dönem olur ya hiç sayı atamazsınız, işte biz o dönemi karşımızdaki rakibe de sayı attırmadan geçirdik.
maçın genelinde yaptığımız en iyi iş farkı çok açtırmayıp hep 'bir ümit lan' dedirtmekti; işe de yaradı son çeyrekteki mükemmel oyunla maçı kazanıp bu grupta pek işe yaramasa da sonrası için iyi bir galibiyet oldu.
12 dev adamımızın evimizdekiler hariç hiçbir turnuvada başarılı olamayacağını zanneden içimizdeki irlandalı basketbol cahillerinin ağzını kapamaya yetmeyen maçtır. susun da adam sanalım be. millet de amma meraklı bilmediği konuda konuşmaya.
bugün öyle böyle değil tam rezil oldu ispanya son periodda. son 7 dakika "0" çekmek ne demek lan? lise kız takımı mısın sen? ömer adlı parlak suratlı çocuk aklını aldı bunların. 12 dev siker.
edit: len gasol burdaymış. nasıl soktu 12 dev hala mı acıyo lan?
polonya yenilgisi sonrası hayatında basketbol maçı izlememiş insanların aptalca yorumlarına tahammül etmek zorunda kaldığımızdan, yeniden gerçek gücümüzü göstererek galibiyetimizi söke söke alıp, bir halt anlamayan insanların yorum yapmasının ne kadar komik olduğunu gösteren maç olmuştur. ayrıca paul gasol dışında ispanya tam kadro çıkmıştır. kimse gölge düşürmeye çalışmasın.
türkiyede düzenlenen turnuvalarda kükreyip diğerlerinde miyavlayan 12 adamın bir tırmık attığı karşılaşma olmuştur. 12 dev adamın balon olmadığını ispatlaması için daha çok maç kazanması gerekmektedir.
şimdi rakip eksik olabilir ama biz tam kadromuyuz. hayır. mesela sahada benim eksikliğim baya hissedildi. 175lik boyumla ne bloklar çakardım ispanyol uzunlarına. boyalı alanı uçuşa yasak bölge yapardım. dış şutlardaki yüksek isabet oranım ve adam eksiltme özelliklerimle de rahatlıkla 4 numara pozisyonuna soyunabilirdim. bu kadar geyik yeter sanırım. kazandık mı kazandık nokta.
kimse soylemiyor....
Tamam mac boyu fark acmalarina izin vermeyerek sonu ve bekledik ve 3. Periyot sonu haric gayet iyi oynadik. Cok asiri sevindim gurur duydum milli takimla ama... pau gasol yoktu beyler. O adam olsaydi farki acarlardi yakalayamazdik. Umarim teknik ekip ve milliler bunu biliyorlardir. Adamlari faul problemine soktuk ama pau eksikti..
Ama siktik mi siktik hatta kanirttik. Ama en iyi adamlari da yoktu bunu bilelim.
yukarıdaki entry'mi bana yedirmiş olan takım ile onur duymak lazım. oyuncuların gösterdiği o enerji, dirayet, mücadele, ispanya gibi son avrupa şampiyonu ve daha önce dünya şampiyonluğu yaşamış bir takıma son periyotta yalnızca 2 sayı-yazıyla iki, rakamla 2- izni vermek, aşağı yukarı avrupa şampiyonluğu gibi kabul edilebilir. siz böyle oynayın, ben ne kadar entry'im varsa hepsini yemeye hazırım.
3.periyodun sonundaki halimizi görünce izlemeyi bıraktığım aralarda baktığım fark kapandıkça şaştığım, sonunda 7 fark varken 8 farkla yenmemizi anlayamadığım maçtır, 3.periyodu izlerken 5 ataktan sıfırla döndüğümüzü gördüm yani aynı takım nasıl bunu yaptı, ispanyanın son periyotta sadece 2 sayı atmasına izin verdi anlamış değilim, umarım bu güzel günlere işarettir önce ingiltere kıyak geçti sonra biz de zoru başardık, bir gün önce ağlarken bir gün sonra gülüyoruz, umarım yarın futbol milli takımımız da bizi mutlu eder.
hani ortalıkta dolaşan 12 dev balon diyenlere ne olduğunu merak ettiren bir skorla sonuçlanmış maçtır. büyük britanya sayesinde formalite maç olsa da almış olduğu ilk iki maçtaki skorlar bir üst tura geçmesinde daha büyük bir etken olmuştur düşüncesindeyim.
en içten dualarımı 12 dev adama, en içten küfürlerimi ise maçın hakemlerine yağdırdığım tam bir basketbol şöleni. nihayetinde hak eden, son çeyreğe kadar maçı önde götürenin ellerinden zaferi söke söke aldı. alkışlar, gururla...
basketbolun, futboldan daha zevkli, daha heyecanlı ve daha ruhlu bir oyun olduğunu gösteren maçtır.son çeyrekte oynadığımız oyunu her maç oynayabilirsek turnuvada karşımızda durabilecek takım yok.ayrıca tekrar böyle bir heyecan ve mutluluk yaşattığınız için, teşekkürler 12 dev adam !
keşke bu ruhu ve bu sabrı futbol takımımızda da görebilsek.*
