herşeye rağmen kötü gününde takımın yanında olmak ve daha önemlisi yaşayan bir efsane olan robbie fowler'ı görme ihtimali için gidilmesi gereken maç.
(bkz: ben senin olimpiyat stadına gelme ihtimalini sevdim)
galatasaray taraftarının galatasaraya kızdığı maçtır. nasıl kızmasındır, sen iki gün arayla maç oyna, taraftarı sürükle. * şaka bir yana, çok önemli bir mücadeledir. elenmek? kimin umrunda? bu takım daha yolun başında değil mi? edip usta' nın dediği gibi: ' görecek günler var daha ' . liverpool gibi bir takımla oynayacak galatasaray, liverpool ki, milli takımlarının banko isimlerini yedek sıfatıyla sahaya çıkartacak takımdır, liverpool' a karşı oynamak gurur vericidir, galatasaraylı olmak gibi. stada gitmemek kolay, önemli olan zor günde, iddiasız maçta stadın yolunu tutmak. gerçek galatasaraylının yapacağı budur. galatasaraylının şikayet etmeyip tribünde yerini alacağı maçtır.
aykut erçetin, sabri, mehmet topal, mehmet güven, hasan kabze ve necati' nin oynaması gereken mücadeledir. iki gün arayla aynı onbirin çıkması halinde de olasılıkları düşünmenin korkunç olduğu mücadeledir. *
galatasaray' ın yüreğini ortaya koyacağı maçtır. derbi yenilgilerinin ardına saklanmış iyi futbolun izlenmesine vesile olacak olandır.
başkasını bilmem ama şahsımın aynı coşku, aynı heyecanla izleyeceği maçtır. ne de olsa yolumuz var, açılacak yolumuz.
fenerbahçeden öğrendikleri dakikalarda liverpool ağlarını havalandırdılar.
şaka bir yana fanatik bir fenerbahçeli olmama rağmen gole biz atmışız gibi sevinip arkadaki buruuuuk sesinden sonra evde televizyonun sesini sonuna kadar açıp okaaaaaan diye bağırdığım maçtır. helal olsun galatasaraya.
