tamamen tesadüf eseri izlemeye başladığım ve süratle aynı hafta finalini izlediğim, insanı epey bir hüzünlendiren dizi.
finali sonrasında, 'her günü son gün gibi yaşamak, mutlu etmek-mutlu olmak' cümleleri içinde sizi düşündürüp duruyor.
20 bölümlük fantastik/dram/romantik kategorisindeki muhteşem bir kore dizisi. farkettim ki, izlediğim tüm k-dramalara muhteşem diyorum. ama ne yapabilirim ki? hepsi birbirinden güzel. ilk bölümünü izlediğim zaman, pek ısınamamıştım hatta bölümün ortalarında bırakmayı bile düşündüm. sonra "olmaz öyle şey, sonuna kadar izlemem lazım" deyip koyuldum devamını izlemeye. 3 günde bitti, sona doğru her bölümde deli gibi ağlattı. bu diziyi bitirdikten sonra, k-dramaları neden sevdiğimi bir kez daha anlamış oldum. duyguyu öyle güzel verip, aşkı öyle bir hissettiriyorlar ki, insanın canı yanıyor resmen. üstelik bu dizide her şey mükemmeldi, bittiğinde akıllarda ne soru işareti bıraktı, ne de son sahnesine sitem ettirdi. tam olması gerektiği gibi bitti, normalde koreli yönetmenler sonu pek iyi bağlayamaz ama bu dizinin sonu on numara olmuş. konusu, işlenişi, oyuncuları, ayrıntıları vs her şeyi ile harika. fantastik dizi severler hiç tereddüt etmeden izlesin, hayata dair unuttuğumuz şeyleri hatırlattığı için bile mutlaka izlenmesi gerekir.
--spoiler--
ben shin ji hyun u çok sevdim, barbie bebek gibi şeker bi kızdı. ablası olduğunu bilmediği halde, 20 bölüm boyunca song yi kyung un peşinde "unni unni" diye dolaşıp durdu. tam üç damla göz yaşını buldu uyandı derken, ölmesi beni kahretti. mutlu son bekliyordum ama mümkün olmadığını da biliyordum, 27 yaşında bir genç kızın sevdiğine ona seni seviyorum demeden ölmesi ne kadar da acı.
song yi kyung, gerçek adı ile shin ji min. ji hyun un ablası, kızcığaz bu gerçeği bile öğrenemeden öldü gitti. ji min e resmen içim yandı, sevdiği adamı kaybetti için 5 sene ölü gibi yaşamış ve hayattan hiçbir beklentisi kalmamış. bana benziyor biraz, umarım onun kadar umutsuzluğa kapılmam.
han kang, ji hyun a deli gibi aşık okul arkadaşı. sevdiği kadın öldükten sonra bile başkasına meyletmedi, üstelik üzerinden 2 sene geçmesine rağmen. ne güzel, sevimli, kibar ve aşk dolu bir adamdı. dahası ji hyun gibi melekti, hep iyilik yaptı. ji hyun un ablası yi kyunga iyi bir arkadaş oldu, her zaman ikisi de sevdiği insana sadık kaldı. türk senaristler olsa, yi kyung ve han kangı çoktan başgöz etmişti *
in jung ve min ho ikilisine kızsam da, hikayelerini öğrendikten sonra acıdım. aslında kötü insan değiller, sadece hayat şartları onları bu yola sürüklemiş. k-dramaların en sevdiğim yanı, kötülerin bile tam olarak zalim olmaması. kimse saf kötü değil, mecbur kaldığı için kötülük yapıyor.
en sona dizinin en sevdiğim karakteri olan ruh bekçisini sakladım, namı değer song yi soo. song yi kyung un yetimhaneden arkadaşı ve sevgilisi, nişanlısı yaşama sebebi. en çok bu ikiliye üzüldüm, bir yanda sevdiği adamı kaybettiği için yaşamaktan vazgeçen bir kadın. bir yanda ona sevdiğini söylemek için 5 sene ruh bekçiliği yapan aşık bir adam. alt tarafı siyah, üst tarafı karamel rengi saçları ve şık giyimi ile hem komik hem de duygu dolu anlar yaşatan bu karakter, diziyi izleme sebebimdi. güldüren de, en çok üzen de yi soo oldu ..
--spoiler--
