çağan ırmak beyefendinin bizi aglatan filmlerine konu olacagı düşündüğüm gençtir. hatta inandırıcı olması bakımından, başrol kapabilecek yetenege de sahip olmasını umuyorum.
34 numara giyen, tabiri caizse gelinlik yaştaki kızın kaderine benzer bir dramdır. o kız ki gelinliğinin altına çocuk ayakkabısı giymiştir. (bkz: nerden mi biliyorum kuzenden)
47 numara giyen bir arkadaşım vardı ki en yakın arkadaşım olur kendileri, bizim şuursuz esprilerimize karşı kalkan gibi dururdu hiç umursamazdı koymazdı bizim esprilerimiz, ancak onun dramı beğendiği ayakkabıyı giyememektendi, genelde onun ayağına göre bulunmazdı, basketbol oynardı kendisi ancak günlük hayatında da basketbol ayakkabıları giymek zorunda bırakırdı hayat onu, hatta bir keresinde t-mac almıştı, okula onla gelmek zorunda kalmıştı, lise son sınıftaydık o zamanlar.
arkadaşın zaten büyük olan ayağı t-mac ile iki katına çıkmıştı bir de okulun kumaş pantolonlarının altında olunca abartı büyük oluyordu. derken arkadaşı 3 kızın arasında gördüm ancak kızlar lise 1. sınıftı, onun bunlarla ne işi olur ki dedim yaklaştım, farkettim ki kızlar arkadaşımla eğleniyorlardı, hayırdır dedim gülerek yaklaştım, ya dediler aslında biz arkadaşın ayak numarasını merak etmiştik ehiehi dediler, arkadaşım sinirden renkten renge girdi, kızlara bir baktım götlerinin bokuna bakmadan eğlenen tiki tarzı kızlardı, birden suratımı astım, arkadaşlar size şöyle kötü bir gerçeği söylerim, duyumlarıma göre ayağı büyük olanın şeyi de büyük olurmuş, o yüzden uluç'tan uzak durun demiştim.
olmayan dramdır; çocukluğundan beri ayakkabıcılık yapan ve an itibariyle ayakkabı dükkanında bulunan biri olarak söylüyorum. yoktur böyle bir dram artık her takımda 45 numara bulunmaktadır hatta 46 bile bulunmaktadır ancak an az 47 giyen gencin bir dramı olabilir.
51 numara giyen duymakistemiyorum tarafından pek de dram olmayan genctir. ne dedim şimdi.
edit:vallahi bu bir ironi. benim ayaklarım küçücük ki normalde.
