intihar ederdim.
O kadar para olunca çevremde insan sayısı elbette artacak.
Hazıra dağ dayanmayacağından o para birkaç yıla bitecek.
iş gücü de siklemeyeceğim için para bitince ortada kalacağım.
Bunalıma girip intihar edeceğim.
En baştan hayal gücümle anlatıyorum şimdi, olay olmus gibi yapıyorum evet.
Okulda yemekhane kartına para atayım derken bir baktım 446bin 879lira. Şaşırıp kartı çıkardım yeniden taktım, evet hala öyle. Sakin olmaya çalıştım üç paket sigarayla eve geldim düşünüyorum. Bir yanda da para gider korkusu, abiye caktirmamaya çalışıyorum üstelik. Ve gece kararimi verdim aileye 20bin, örgüte iki bin bırakıp gidicem ulan burdan. Ertesi gun yine okula gidip durumu ona anlatiyorum, inanmiyor gösteriyorum, gidicem ben geliyon mu diyorum, hayır dedi. Israr etmicem hiç, sürünsün pezevenk. Son kez sarılıyorum, aglama karışıklı anirarak artvine kaçıyorum, apart tutuyorum yine düşünüyorum ne yapsam lan diye, evet bir sey bulamadım okula mi dönsem lan istanbula gidip diyorum, o zaman ona ne diyecegim diyerek vazgeciyorum. En iyisi kübada yasamak. Aynen amk kübaya gidiyorum ben, ölene kadar orda bana bu para yetmezse de hallederim ben zaten.
Canım adana istiyordu pahalı diye yemiyordum, onu da yiyeyim. Icsem mi gitmeden? Orada içerim, koy gotune.