Adamlığın kitabını yazmış amcamız 41 yıl önce; ödeyemediği borçları ve en küçüğü 28 günlük olan çocuklarını bırakıp adıyaman'dan konya'ya kaçmış. Konya'da iş bulmuş, çalışmış, daha sonra sanırım çoluğu çocuğu unutmuş ve geri dönmemiş.
Yaşlılık tabi bacakları ağrıyınca hastaneye gitmiş. Kimliği kaybolduğu için hastane bakmamış. Kimlik çıkarmak için Konya nüfus müdürlüğüne gidince de oradaki memurlar, hakkında çıkarılan "gaiplik" kararını görünce kardeşlerine haber vermişler. Adıyaman'dan gelen akrabaları da amcamızı değerli bir bokmuş gibi alıp götürmüşler.
Amcamız ailesinin tepki vermesinden korktuğu için henüz kendi çocuklarına haber verilmemiş.
