insanın zoruna giden, "yaşlandın be hüsamettin" dedirten hadise. geçen hanımın zoruyla sabah kalkıp iş kovalarken, sabahın köründe 12-13 yaşlarında tinerci bir velede denk geldim. "para ver lan moruk" dedi. " ya sabah sabah yürü evladım, zaten canım sıkkın" dedim. sıkkın'ın "n" harfini bitirdiğim anda , sanki kafama 50 kiloluk gülle fırlatılmışcasına bir his veren 12 yaşındaki bir çocuk yumruğu hissettim. başımı tutarken karnıma bir tekme geldi. yere düştüm akabinde. yerde suratıma, karnıma, sırtıma özet olarak vücudumun her yerine tekmeler yerken cebimden düşen akbil ve 5 lira 45 kuruş 1.45 boyunda 35 kiloluk genci durdurmuştu bir an için. bunları aldıktan sonra " ulan fakir, 1 saat plastik topluyorum 20 lira kazanıyorum bu ne?" dedi. biraz daha tekmeledi. o tekmelerken, hırsını alırken tam o sırada diğer arkadaşı geldi. "ya bırak adamı be reşo, hadi gidek" dedi. o giderken ben de arkasından ağlayarak, 13 yaşındaki bir veledin 1.88 boyunda 85 kilo ağırlığında kaslı bir adamı dövdüğü için kabadayı kabadayı yürümesini, gururlanmasını izledim. demek ki insan da yürek olacak. allah zeka vermiş, vücut vermiş, sağlık vermiş ama yürek vermemiş ki a dostlar ben ne yapayım?
