Çok pardon ama kimseyi ilgilendirmez. 20 yaşında atınca meşru da 40 yaşında diye mi sıkıntı oluyor? Zaten az önce dön bebeğim dinledim psikolojim bozuldu.
Uludağ savanalarında sıradan bir gün, yaban çakalı öncelikle gözüne kestirdiği avı hakkında başlıklar açarak sinsice yaklaşıyor, avının sinirlenmesini ve yanlış bir hareket yapmasını bekliyor.
Sonrasında; yauuv ben senin için yazmadım ki entariyi, sen niye üstüne alındın diyerekten, avının boynuna dişlerini geçirir.
40 yaşında ki bir insan hayatı doya doya yaşamış, ununu elemiş, eleğini asmış, bütün dünya nimetlerinden faydalanmış, hızlı bir hayat yaşamış ve kabuğuna çekilmiş olabilir. belki de çoluk çocuğa karışmış ve hayata dair yaşadıklarını birilerine anlatma ihtiyacı duyduğundan sözlükde yazar olma ihtiyacı duymuş olabilir.
ama!
henüz yirmili yaşlarda olupda sözlüğe fotağraf atmalı bir hayat yaşayanların acırım haline.
Bir nevi hayata tutunmaktır. Ne olmuş atıyorsa, romanlarda romantiktir insanın yabancılaşması, ıssızlaşıp, yalnızlaşması. Gerçek hayatta ise cehennem azabı ile eşdeğerdir.
Bu şekilde hayata tutunan kim olursa olsun saygım büyüktür.
Hem hakkında bu kadar konuştuğumuza göre bence başarılı bile sayılabilir.
Değişik bir hayat gerçekten anlamak zor geliyor. Bu tipler çoluğundan çocuğundan da mı utanmıyor acaba? Burada ergenlere malzeme oluyor falan yazık çoluk çocuğa üzücü. Herkes çocuk yapmasın zaten. Evet.
