Bir kadının sizi sevdiğini ve hayatı boyunca kabul ettiğini gösteren gelişme. Kadınların romantik ve cinsel ideal partner adayı olamayacağımdan nasıl bir his olduğunu elbette bilemeyeceğim. Siz mutlu olun zaten bana az mutluluk, çok huzur yeter, neticede kadınlar sağolsun hep yalnız kalıyorum ve kalacağım. Alıştım artık.
geç kalınmış bir yaştır. 34 yaşında evlendim.35 yaşında oğlum oldu.37 yaşında kızım oldu.
hayatta herşeyi tadtım. her mutluluğu yaşadım. ama gel gör ki baba olmak dünyada bir erkeğin yaşayacağı en muhteşem duygu. ilk bir kaç gün bocalıyorsun. ben bu dünyaya bir evlat getirmeye vesile oldum ve bunun hayatını en güzel şekilde yaşaması için yapabilceklerim neler falan diyorsun. 3-4 aylık olunca kıpırdamalar tepkiler seni tanıması işte o zaman ben babayım diyorsun.
en güzelide kokuları bebek kokusu bambaşkadır hele evlat kokusu dünyanın en güzel şeyidir.
şimdi iki çocuğumu da göremiyorum. 6254 sayılı kanunun kadınlara tanıdığı haklar yüzünden 40 yaşımda hayatım boka sardı. yargılandım tutuklandım işimden uzaklaştırıldım beraat ettim falan ama hiç bir şey eskisi gibi olmuyor.
Zor bir karar olsada babalık her anlamda her erkeği mutlaka değiştirir.
En iyi babalık yöntemi sadece çocuğunuzla ilgilenmek, birlikte zaman geçirmek ve her ne yapıyorsanız çocuğu da dahil etmektir.
Bu bakımdan baba olmak - tıpkı anne olmak gibi-tamamen "doğal" dır.
Özel bir beceri, nitelik veya ekipman gerektirmez, yapmamız gereken şey yalnızca zamanınızı ve sevgi dolu ilginizi esirgememektir.(tüm bunlar için yaşın önemi var mı yok mu?)
Babalar bebekleri dizlerinde zıplatır, çocukları omuzlarında taşır, genetik olarak RiSK almak konusunda, zorluklar veya sertlikler karşısında çok da istekli olmayan kadınları korkutacak şekilde çocukları oyun oynarken hiç olmadıkları kadar cesurca davranmaları için cesaretlendirirler.
Tüm bunlar elbette babaların beynini etkiler,prefrontal korteks yapıları ve ağ bağlantılarına farklılık gözlemlenir.
türkiye şartlarında normal durumdur.
bir erkeğin, askerlik, ev, araba, sağlam bir iş ve evlilik bütçesini ayarlaması zaten 40 yaşını buluyor.
aile desteğini aldıysa 28- 30 yaş oluyor bu.
mesela bizim komşu 43 yaşında evlendi. yeni çocuğu oldu. karısı 22 yaşında.
sonuçta kadınların aşk dediği şey sığınacakları sağlam bir kapıdan ibaret.
bir erkeğin de sağlam kapı olması yıllar sürüyor.
kız ise henüz 19-20 yaşında tırnaklarını törpüleyip seçici pozisyonunda değerlendiriyor kendisine gelen teklifleri.
Biraz geçtir, ama demek ki daha önce bir sebepten fırsat olmamış, pes de edilmeyip vazgeçilmemiştir. Sonuçta hayatta kolay kolay elde edilemeyen bir güzellik.
Bu, kötü bir şey değil. Bir kadının 35 yaşında anne olması yine kötü bir şey değil. Vücut bize bunun aksini düşündürüyor, o başka bir konu.
Babamla aramızda sanıyorum 35 yaş var. Zaten 28-29 yaşında evlenmiş. Annem ise çok daha genç bir kadınmış ki sakın ama sakın evlilik yapacaksanız aranızda 5 yaştan fazla fark olmasın. Bana güvenin. Sonra biriniz yatakta uyurken diğeriniz düz duvara tırmanıyor çünkü. Bir türlü o denge sağlanmıyor bir yaştan sonra. Biri çocuk gibi tepki veriyor, biri daha olgun vs derken olaylar hiç huzur çevresinde ilerlemiyor.
Babam hep iyi bir babaydı. Daha iyi bir dede oldu. Çok enerjisi var mı? Yok. Ancak her zaman olduğu gibi olgun.
Annem ise iğrenç bir insandı. Annem annelik yapmadı. Biz kendimiz anne olduk. Tecrübesizdi, gençti, istediği çocuk büyütmek değildi, gençliğini yaşamak istiyordu, hazır değildi. Ne kadınlar var, 19 yaşında anne oluyor mis gibi bakıyor çocuklarına ama annem anne olabilecek biri değildi. Bunaldıkça dövdü, zorlandıkça çekip gitti. Flört etmesi gereken yaşlarda annelik yapmak zorunda buldu kendini. Sorumluluk alamadı.
Şu an 50 yaşlarında, torunlarına annelik yapıyor. Bazen ona bakınca bu kim diye düşünüyorum. Benim tanıdığım o kadın değil. Hepimizden daha anlayışlı çocuklara karşı. Biz karşısında titrerdik, çocuklar çıldırıyor onun için. Onlara göre bir hayat yaşıyor, sürekli onların iyiliğini düşünüyor. Özellikle son 2 yıl içinde daha anlayışlı ve olgun olmaya başladı. Birkaç sene sonra daha olgun davranmaya başlayacak.
Bunu arkadaşlarımın kötü ebeveynlerinde yine görüyorum. Aslında hepsi flört etmesi gereken yaşlarda anne baba olup başarısız olmuş insanlar. Emekli olmuşlar, zamanları bol, olgunlaşmış durumdalar ve torunlar ile araları şahane.
Bi de insan bi yaştan sonra çocuk arıyor etrafında. Gençken böyle olmuyor pek. Sosyalleşmek, flört etmek, sevişmek ya da her neyse, bunlar daha cazip geliyor ama yaş ilerledikçe ilgini çocuğa vermek istiyorsun. Yani bu çok anormal bir durum değil. 20 yaşında bir erkek ile 30 yaşında erkek aynı olmaz. 30 ile 40 yine aynı olmaz. Çocuk sahibi olmak için olgun olmak lazım, günümüz şartlarında insanlar 30 sonrası olgunlaşıyor, haliyle 40 yaşında baba olmak çok sıkıntılı bir durum değil. Yine yaşam süresi eskisi gibi 50-60 değil. insanlar 80 yaşında ölüyor.
Yine de dikkat etmek lazım. Yaş geçiyor diye acele edip yanlış karar almak yerine tam baba olacak yaştayım diye düşünüp doğru kararlar vermek lazım.
27 yaşında baba olmuş biri olarak 27 nin bile geç olduğunu düşünmekteyim. çünkü çocuğunuz olduğunda aranızdaki yaş farkının az olmasını istiyorsunuz çünkü onunla daha fazla yıl vakit geçirmek istiyorsunuz. 40 yaşında baba olmak saçma sapan bir iş. çocugun 10 yaşındayken sen 50 yaşında dede olacan. çocuğun 30 yaşında olunca sen olacan 70 yaşında bir bunak.
modern çağların artık sıradanlaşan problemi. eğitim hayatı artık uzun.
eh işe başladıydı, kendine bir düzen kurduydu derken bir bakmışsın yaş olmuş 40.
geç olsun güç olmasın.
ömür uzadı. mürüvvet görme problemi artık eskisi kadar sıkıntı yaratmayacak.
Nedense hep oğlun olsa askere giderken düşünsene kaç yaşında olcaksın diye konuşulur. Biraz geç evet ama hayat şartları bazen bu yaşlara itebiliyor anne baba olmayı. Yine de 40 yaşında baba olmak, 40 yaşında anne olmak kadar sıkıntılı değildir diye tahmin ediyorum.
