23 yaşındaki şahsımdan siz değerli yazarlara bir itiraftır. 40 yaşına gelip yavaş yavaş sağlık sorunlarımın başladığını görmektense ölmeyi tercih ederim. o yaştan sonra insan ne doğru düzgün sevişebilir, ne gezebilir ne de istediğini yeyip içebilir. bu yaşamak mı?
Her yaşın ayrı bir meşgalesi, ayrı bir düzeni, ayrı eğlenceleri var. 40 yaşında ki adama da aman şunu bunu yiyim, şurayı burayı gezeyim, her kadınla sevişeyim olayları çekici gelmiyor zaten. Yapmak istiyor yapamıyor değil. Yapmasa da olur kafasında oluyor.
Farkında olmadan bir bakarsın gerçekten 45 olmuşsun ve elinde ne var bolca borcu olan kartlar. Büyütmeye çalıştığın çocuklar belki sevdiğin yada katlandigin eşin. Sonra durur dersin ne yapıyorum ben ama sonra artık vaktin geçtiğini anlatıp tekrar tütüne dönersin.
Yolun yarısının halâ 35 olduğunu sanan insan beyanı.
O geçmişte kaldı azizim, panikleme!
Günümüzde 40 yaş, kariyerin, hayatın, düzenin yerli yerine oturduğu, bedenen ve ruhen pik Yaptığınız, doğru seçimler ve tercihleri gözü kapalı yaptığınız yaştır.
Sırtınıza çantanızı atıp, fellik fellik gezebilirsiniz, kafanız eser kampa gidersiniz, kafanız eser mekana gidip çılgınlar gibi dans edersiniz.
Karışmak, sorgulamak kimin haddine?!
40 yaş konfordur en şahanesinden.
Ama gene de ille de ölücem diyorsan, buyur aga!
Tutmayalım seni!
