Kurtlar vadisi'ndeki erdal kömürcü geldi aklıma. Belli bi yaşa gelmiş, akıllı, zeki(piçlik anlamında), kendine güvenen, insanları manipüle eden birisiydi fakat ne zaman babasıyla yanyana gelse o 8 yaşındaki dayak yiyen çocuğa dönüyor, babasının bir dediğini iki etmiyordu. Babasına gücü yeter miydi, onu öldürebilir miydi? Evet, ki zaten öldürmüştü en sonunda yanlış hatırlamıyorsam ama yapamıyodu, sürekli pısıyordu. Öğrenilmiş çaresizlik, file zincir vurmuşlar fil yerinden kıpırdamamış misali. *
