zamanında calısmayıp gezip tozmussundur. ustune bir de bu halinle ovunup, ders calısanları kucumsemissindir. her seferinde "okulu mu bıraktın yoksun ortalarda" diye gelen arkadaslara kalkık burunla "yooo. sunu yapıyorum, bunu yapıyorum, suraya gittim, suna katıldım, okula gelecek zamanım yok, ki zaten canım istemiyor" vb. muhtelif cevaplar vermişsindir. karsındakiler sana imrenmis seni gercekten yuceltmislerdir bu donemde.
bu sırada harbi okuldan ve calısmadan uzaklasmıssındır.
seneler gecer...
sen okulda 7. yılına adım atarken, o guzide arkadaslarının cogu iş guc sahibi olmustur. facebookta eiffel kulesi, pisa kulesi, trafalgar meydanı, kızıl meydan, buyuk kanal vb. albumlerine album katarken; senin kredilerin kesilmis, derslerin yıgılmıs, o kohne okula mahkum olmussundur. bunlar yetmiyormus gibi bir de her karsılastıgınızda "ay bitiremedin mi hala? ya ver su dersleri de kurtul. hangi dersleri alıyorsun. ayy yazık cokmus. ben de bir iş için romanyadaydım yeni dondum. gitmisken carta curta ugradım. cok guzeldi. bu arada okuldan kacıncı senende atılıyordun?" gibi ezici muhabbetlere mahkum edilmişsindir.
bir de arada eve gonderilen, arkadasların dugun davetiyeleri var tabi. evlenmeyi ne kadar dusunmeseniz de " vay be ben okuyorum millet evleniyor ev kuruyor" gibi iç seslerin sizi yemesine engel olamıyorsunuz.
simdi gelelim sozun ozune:
tanrının sopası yokmus valla ve 6. seneden sonrası zarar gercekten. siz siz olun 7 ye kuyruk sallamayın.
sizden 2 sene sonra üniversiteye girenleri sen çömezsin diye ezerken gün gelip devran dönüp* bu ezdiğiniz kişilerin girdiğiniz sınavlara artık başınızda gözetmen olmasıyla daha da çekilmez olan hata.**
