o yaslarda cinsiyetinin farkina varmaya baslamis ve
elektra kompleksini yenmistir.
kadin oldugunu, annesine benzedigini farkettigi icin annesini icsellestirmeye baslamistir.
ayni seyleri paylasmak ister.
daha sonra evcilik oynarken anne olucaktir, cocuklari olucaktir, kuafor olucaktir.
belli rolleri benimsemey baslar.
gizli gizli ruj surer, makyaj yapar, annesinin topuklu ayakkabilarini giyer..
saglikli bir kiz cocuktur.
edit: cahil cahil fikirleriniz var.
edit: biraz psikoloji okuyun.
çocuk eğitimine karışmak doğru değildir ancak kanaatimce yanlıştır.
bir defa 4 yaş henüz çok erkendir, en normal oyuncakların bile üstünde +3 yaş ibaresi var iken henüz 4 yaşında bir çocuğa ruj sürmek pek sağlıklı değildir.
durumu cinsiyet tanımaya bağlayanlar olmuş ancak, çocuk cinsiyetini zaten 5-6 yaşlarında tanımaya başlıyor.
erken yaşta olgun gibi giyinilmeye ya da giyindirilmeye karşıyım.
zaten ileride bol bol sürecek ve tadacak o duyguları.
çocuk olma yaşı vardır, 4 yaş da öyle bir yaştır.
hiçbir şey olmaz. hatta önce kendi dudağına sürer, sonra kızının dudağını öper o da ruj sürmüş olur. sürekli yapılmayacağının bilincindeyse sıkıntı yok. o yaşlarda isterler, özellikle ojeler fazlasıyla ilgilerini çeker. kız çocuğu bu. bir süre sonra annenin topuklu ayakkabılarını giyip ayna karşısında şarkı söyleyecektir.
olayı nereye bağlamışlar, küçük yaşta kadın oluyormuş, büyüyünce ne oldukları belli değilmiş. yapmayın bu kadarını. o yaşlarda bir kız çocuğu varsa etrafınızda gözlemleyin. siz ruj sürdüğünüzde gelir dudağınızı öpmeye. ya da allık fırçasını alır, yanağına sürer. sosyal öğreniyor çünkü. mesela aynı çocuk, okuma yazma bilmediği halde, siz kitap okurken o da kitabını alır, okuyormuş gibi yapar. o zaman bu çocuğa da deli diyelim. olacak şey var, olmayacak şey var. anne zorla sürüyorsa, çocuğa makyaj yapmaya kalkıyorsa o zaman tartışılır. bir rujla, annenin celladı olmak yersiz.
