kimsenin doğum günümü kutlayıp kutlamayacağı umrumda değil. zaten niye doğduğumu bile anlayamıyorum. çocukluğum diye anlatabileceğim doğru dürüst bir anım yok. ama bir anım var ; babamın kucağında beni meyhaneye götürmesi. 7 8 yaşlarındayım, düğün var bir yerlerde. oralarda da bir meyhane. babam tutuyor kolumdan götürüyor. kucağına alıyor sonra içeriye giriyoruz. bir konsümatrisin kucağında buluyorum kendimi sonra. dolaba bakıyorum, yiyeceklere. ve şimdi. tam 10 sene sonra. o günden bu güne bir şey değişmedi. babam yine aynı, ben ise çok farklıyım. çocukluğumdaki masum gülümsemelerimden eser kalmadı suretimde. tutuldum bir kara sevdaya gidiyorum.
evet, bugün benim doğum günüm. hiç doğmamış olmayı isterken, doğum günümü kutlayan insanlara tebessüm ediyorum. sağ olun dostlarım.
