temel'le dursun sultanahmet meydanında otururken bir turist yanlarına adres sormak için yaklaşır ve önce ingilizce konuşur.temel dursun'a döner ve "anladın mı uşağım" der, dursun da omzunu silker ve öyle sessizce beklerler. ardından turist fransızca sorar, temel'le dursun'dan yine ses çıkmaz. turist bu kez almanca dener şansını; bizimkilerde yine tık yok. ispanyolca sorar sorusunu turist ama yine tepkisiz ve boş gözlerle bakan temel ve dursun'u görünce artık pes edip gider. sonra dursun temel' e "ayıp oldu elin uşağına bari bi dil bilseydik" dedikten sonra temel ona cevap verir "boş ver uşağım adam dört biliyo, işini halledebildi mu"
değil kelimelerin, dillerin kifayetsiz kaldığı andır. problem bazen kişinin bildiği dillerden ziyade içinde bulunduğu durumun saçmalığından da kaynaklanabilir. Berlin'de ismini vermek istemeyen bir sözlük yazarının* başından geçen diyalog buna örnek olabilir.
n:ben*, m:müdür*, f:bizi gezdiren arkadaş*, ç:çingene alemciler*
f: hişt...olm baksana, şurasıda berlin'de ki meşhur bulgar kafesi, sen biliyon dimi bulgarca gel girelim!
m:aaa...iyi olur evet! sen arabayı parket, biz de novemberthegeneral ile girelim yer tutarız. *
n:zdravey*
ç:ne..!***
n:şto?*
ç:du you spik ingliş be?*
n:da**
ç:ne...!*
n:i don't understand what you mean!*
ç:bist du spriechst Deutsch?**
f:yyyeeeeesss.....!
ortalıkta 5 farklı dilin dolaştığı kimsenin anlaşamadığı bu hadisenin ardından 30 saniyelik bir sessizlik olur ve mekan terkedilir.
dil bilmekle konuşmayı bilmek ayrı şeyler olsa gerek. Türkçe'nin yoğun bir şekilde bilindiği ülkemde türkçe'yi kullanarak anlaşabiliyor mu sanki herkes?
