bu ülkenin durumu ne yazık ki belli. eğitim sistemimiz çok iyi durumda değil. birkaç senede bir öyle 3 tane beynin bir araya gelmesiyle bu eğitim sistemi değiştirilemez! hem de halkımız bu konu hakkında bu kadar bilgisiz ve bilinçsiz iken, üstelik bu sistemin kendi evlatları üzerinde uygulanacağını bildikleri için de bu kadar tedirginken. gerçekten bu eğitim sistemi için önce çok ciddi bir alt yapı gerekmektedir. öncelikli olarak öğretmenlerimizin bu konu hakkında eğitim alması gerekir. sen diyorsun ki öğretmenler öğrencilerin yeteneklerini belirleyecek. bakalım belirleyebilecekler mi? daha 2 kelimeyi bir araya getiremeyen, öğrenci dilinden ve psikolojisinden anlamayan, yeterli donanıma sahip olmayan insan evlatlarını önümüze öğretmen diye koyuyorsun, sonra da onların öğrencilerin yeteneklerini keşfedebileceklerine inanıyorsun ve resmen hayal dünyasında yaşıyorsun. ha ben demiyorum ki bütün öğretmenlerimiz aynı durumdadır. gerçekten nitelikli, öğrencilerini seven ve onlara ciddi şeyler katabilen öğretmenlerimiz de vardır ki kendilerini de saygıyla anarım. ama ne yazık ki bu durum bu saydıklarımı yapamayan öğretmenlerin sayısının hiç de az olmadığı gerçeğini değiştirmiyor. ve şunu da belirtmeliyim ki bu kadar kalabalık nüfuslu bir ülke sınav olmadan bir yere varamaz. eğitim sistemini değiştirecekleri yere okullarımıza daha donanımlı öğretmenler göndererek öğrencileri okula bağlayabilseler çok iyi olur diye düşünüyorum. böylece dershane dediğimiz özel kurumlara bu kadar prim vermemiş oluruz. ne de olsa gönderen var gönderemeyen var. zaten bir ülkede dershaneler okuldaki eğitimi solda sıfır bırakıyorsa gerçekten durum vahim demektir. üniversitelerde okutulan öğretmenlik bölümlerine daha çok özen gösterilmeli daha bir önem verilmeli. çok eksiğimiz var ülke olarak çok. (ben bu yazıyı bu eğitim sistemine; bilmeden etmeden araştırmadan sonumuz ne olur diye düşünmeden kafadan evet diyenlere yazdım.)
mal değil, mustafa kemal'dir. Heba olmuş bir neslin nereye gideceğini, yapılan bunca saçma sapan "yenilik!" çalışmalarının, ulu önderi mustafa kemal'in ilkelerine ters düştüğünü savunur.
eğitim sisteminin ağzına eden akp hükümetinin yeni icraatını da beğenmeyen, sistemin getirilmesiyle neler olacağına dair sadece göz önündeki nedenleri değil arka planı da araştırmış, hükümet yanlılarının sevmedikleri ve mallıkla suçladıkları insandır.
ulan can sıkıldıkça eğitim sistemi değiştiriliyor diyen maldır.
sistem oyle bir günde değişirse bir tarafımızda patlayacağını bilen maldır.
sbs yi istemediği zamanda mal dediğiniz maldır ama şimdi size ve sisteme ana avrat soven, dahası bunda haklı olan maldır. -ki ailelerin ve çocukların durumu ortada-
yok herkes ilgi alanı olan bolüm seçecekmiş, hem de daha lisedeyken. ulan üniversitede seçtikte ne oldu o bolümü, ozel okula kokten karşı olan millet özel okulda çalışıyor.
evet sistem değiştirmek şart bu memlekette lakin oyle canım sıkıldı hadi sistem şu olsun denmez. altyapı hani, nerede?
spor isteyen spor seçecekmiş. zaten besyocu arkadaşlarım o kadar muvaffaklar ki tek dertleri ya keşke üniversitede değil lisede seçseydim bu bolümü diyorlar.
yenilik iyidir hoştur lakin laf olsun diye yapılan ozenti yenilikler bir tarafımızdan girip diğerincen cıkarak delip geçmiştir her zaman.
her ne kadar istemeyüzcülerin alışılmış mallığı söz konusu olsa da hükümetin bu köklü reformu yeterince tanıtmamış olmasının da etkili olduğu zihniyettir. bir takım at gözlüklüler olayı sadece ihl orta kısmı açılıp, açılmamasının derdinde. bırakın efendim, varsa müşterisi o da açılsın. kime ne?
bir kere, zorunlu eğitim 12 yıla çıkarıyor. yani yüzde 50 lik büyük bir artış var ortada. 8 yıllık zorunlu eğitim yaklaşık 12 yıl önce büyük tartışmalarla uygulanmış ve o günün koşulları içersinde en doğru metod olarak benimsenmişti. bunda da bir yanlışlık yoktu. bir çocuğun 1. sınıftan okula başlayıp 8. sınıfa kadar aynı binada, aynı sınıf ve toplulukla ve aynı müfredatla 8. sınıfa okuması bugünkü teknoloji çağında israftır, ziyandır, sürüleştirmektir. bu sürü içinde çocuk aslında büyüdüğünü, mesafe aldığını hissedemiyor. dolayısıyla da kendine güveni yeterince gelişmiyor. zaten bizim en büyük sorunumuz birey yetiştirememektir.
oysaki kademeli eğitime geçişle birlikte ilk 4 yılın sonunda çocuklarda birey olma fikri gelişecek ikinci 4 yılda seçmeli derslerden istediklerini alarak yeteneklerine göre kendini geliştirme imkanına kavuşacaktır. böylelikle hep arzuladığımız spora yatkın olanların spora, baleye yatkın olanların baleye veya hangi derslere yatkınsa o alana yönlendirilebildiği gerçek bir altyapı kurmuş olacağız.
bir de olayın kırsal boyutu var. köylerde zaten 5. sınıftan sonrasını okutacak imkan ve tesis yok. aslında herkes biliyor ki bugünün teknoloji ortamında doğan çocuklar, 5. sınıfa geldiğinde çoktan orta öğretime hazır oluyorlar.
