Utanarak söylüyorum ama benim maalesef sözlük.3yıl oldu çıkamıyorum.birgün dışarda geçirdim bir nöbet o günden sonra dışarı çıkınca nöbet başlıyor.ilaç kullandım yavaş yavaş üzerine git çalışmaları yaptım.tam bir yıl ama önceleri ilk zamanlar baya uzaklaşırken zamanlar daha hiç çıkamaz duruma geldim.son 1,5yıldır hiç çıkamıyorum öyle zaman geliyor kapının öğnüne çıkamıyorum kriz başlıyor.yok mu bunun bir çaresi mafoldum çıktım hayatım karardı.maddi manevi yokluğa düştüm.bir çare arıyorm ama bulamıyorum herkez perişan.kimisi dalga geçiyor.o yüzden hep kestim kendimi.dayanamıyorum artık.
