başıma gelen en büyük felaket. durumu şöyle açıklayayım, farklı ülkelerden arkadaşların da olmasından mütevellit grupta uyanık birileri hep oluyor, sürekli bir konuşma, sürekli fotoğraflar, konuşmaları silme numarasıyla gruptan ayrılmam çok kısa sürüyor, yokluğumu farkedip hemen tekrar ekliyorlar.
üniversiteden mezun olduk. Ali var bizim makinede o hariç üniversiteye dair her türlü detayı yok ettim, numaraları sildim, defterleri attım, eternal sunshine and spotless mindı izledim, birlikte dinlediğimiz şarkıları unuttum, arkadaşlarla birlikte gittiğimiz mekanlara gitmedim falan...
böylelikle çok şükür makinede okuyan abaza arkadaş grubumdan kurtuldum, 120 erkek toplanıp inşaat mühendisliğinin erkeklerini kestiğimiz günler geride kaldı dediğim bir dönemde, kızları etkilemek için uykusuzu bırakıp Atilla ilhandan birkaç şiir ezberlediğim zamanlarda whatsapp denen bir meret çıktı.
Bizim ali saolsun, ya da olmasın, gebersin, beni whatsapptan bir gruba ekledi. Ben sanıyorum kızlar falan, ortam olacak. Can dündardan göndereceğim yazıları hazırladım, karizmatik bir fotoğrafımı whatsappa ekledim, traş oldum, levis kotumu giydim, hani kızlar buluşalım dese füzeyi ateşleyeceğim, o derece hazırım. Bir tek parfümü sıkmadım, kokusu hemen geçiyor, zaten ucuza almıştık. Havaalanından aldım diye kandırdı şerefsizler, meğer evde doldurmuşlar. Neyse bunu geçelim, konuştukça sinirleniyorum üzerine.
Velhasıl azizim, 38 kişi var grupta, numaraların ali dışında hepsi yabancı. Ben de aliyle konuşuyorum tabi doğal olarak, çapkınım, hovardayım, mükemmelim falan işte. Hani ben bile inandım hepsine, o derece özgüvenle yazıyorum. Utanmasam kendime çıkma teklif edip sinemada elimi tutucam. Neyse...
Dedim altın vuruşu yapayım madem, can dündardan böyle ilişkiler üzerine bir yazı attım gruba. Oltayı attım bekliyorum. Bir yandan da parfümü sıksam mı, ilk günden buluşmaya geç kalmak olmaz diyorum. Sonrasında tatlı bir kız gülücük gönderdi, ben tabi parfümü sıktım. Ateşleme ünitesini hazırladım. Portmantoya doğru yola koyulmuşken birden bir kız daha gülücük gönderdi, sonra bir diğeri daha. iyice heyecan bastı tabi beni, ayakkabılarımı bağlarken Aliyi aradım, hangisi daha güzelse onunla buluşayım dedim, malum vaktimiz dar.
Allah belasını versin Alinin. Abi sen napıyorsun ya diyerek açtı telefonu. Korkmuştu, belliydi, ona yazan yoktu, tüm kızlar benle ilgileniyordu, ben de olsam panik olurdum tabi.
Neyse aziz dostlarım, ben bu şerefsiz ali ile konuşurken 37 kişinin hepsi birden gülücük göndermeye başladı.
Bu mal beni birkaç sene önce eternal sunshine and spotless mindı izleyip ağlaya ağlaya unutmaya çalıştığım Abaza arkadaşların olduğu whatsapp grubuna eklemiş. Bir tane bile kız yokmuş azizim, sıktığım parfüme mi yanayım, 37 salağın bir sene boyunca dalga geçmesine mi yanayım bilemedim. O parfümü de bir daha kullanmadım.
