küçük sarı bir kuş grubunun başına gelen olayları anlatıyor. bir gün elli beş bin kuş bir yerde toplanmışlar, kendi köşelerinde burası bizim mabedimiz diye geziyorlarmış. kimse bize burada zarar veremez. sonra bir gün olanlar olmuş. aslanların saldırısına uğramışlar. saklanmak için ışıklar kapanmış. korunmak için ateşler yakılmış.
ancak kurtulamamışlar.
o olayı unutmak için her şeyi yapan kuşlar, ikinci filmde, yine gülüp oynarlarken mabedlerinde, bir yandan da atmadıkları boku bırakmamışlar aslanlara. mabedlerine eskisi kadar güvenemiyorlarmış artık. sonra bir anda ışıkları kapatın 33. hafta yakın diye bir ses duyulmuş.
neyse sonunu da söylemeyelim filmin yakında hep beraber izleriz.
çok tutan bir macera romanının heyecanla beklenen ikinci kitabı için hazırlanmış reklamının sloganı.
ilk kitap şöyle başlar.
"anka kuşları için küllerinden doğdukları söylenir. ancak bu hikayede fatihin aslanlarının doğuşunu anlatacağız..."
kitap kuşlarla aslanlar arasındaki mücadeleyi anlatıyor. kuşların pek ümidi yok. yine de havadan uçmaları onlara bir avantaj sağlıyor. en azından kuşlar öyle zannediyor. ancak işin aslı şu ki uçsalar da koşsalar da hatta mabedlerine kitleseler de kendilerini sonunda aslanın midesinde bulmaktan başka çareleri yok.
ilk kitabın sonu da gerçekten çok etkileyici. aslanlar kuşları savaşı kazanabileceklerine bile inandırıyorlar. ancak bir gece kuşların yuvaları aslanlar tarafından basılıyor. kuşlar saklanmak için ışıkları kapatıyor, aslanları korkutmak için meşaleler yakıyor, kaçsınlar diye aslanlar yuvalarını yakıyorlar ama sonuç kuşlar açısından hüsran.
ikinci kitabın taslağı elimde aslında, onun başlarında da kuşların ilk olayı yüzlerce bahanenin arkasına gizledikleri gibi şeyler yazıyor. bir daha öyle bir şeyin olmayacağını söylüyorlarmış her yerde. ancak içlerinde bir korku varmış.
günler geçtikçe anlatılan korku hikayelerinde şöyle bir söz dolaşıyormuş, yaklaşıyor, o karanlık gün yaklaşıyor. ışıkları kapatın ki bulamasınlar bizi.
bu sadece bir taslak sonunda nolur bilinmez tabi ancak bu kitap da en az ilki kadar çok konuşulacağa benziyor.
"bana korkunun resmini çizebilir misin" isimli resim sergisinin ikincisinin tanıtım sloganı.
hatırlayacağınız üzere ilki "karanlığın gizleyemedikleri" sloganıyla tanıtılmıştı.
bu sergideyse ressamlarımız, tüm umutların sığdığı bir mabedin karanlığa gömülüşünü tuvallerine aktarmaya çalışacaklar.
bir yanda üzülen kalabalıklar bir yandansa unutulması güç bir zaferi aynı kareye sığdırmayı hedefleyen ressamlarımız, başarının simgesi olarak aslanları seçerken, karanlığın içinde kaybolan kalabalığıysa kuş olarak resmedeceklermiş.
böyle başarılı işler insanı heyecanlandırıyor. tabi ilki kadar başarılı olurlar mı yoksa beklenildiği gibi çıtayı biraz daha mı yükseltirler ya da üzerlerindeki baskıyla yenik mi düşerler orası meçhul.
ancak şu unutulmamalı ki sanat düşmanı bir çok ot kafalı gelenekçi insan onların başarısızlığı için can atmakta gece gündüz beddualar etmektedir. yetmezmiş gibi bu holiganizm derecesindeki geri kafalılar ilkinde olduğu gibi sergiye suikastlar da düzenleyebilirler. hatırlayacaksınız ki ilkinde sanat düşmanları sergiden sonra ışığı kapatıp mabedi yakmışlardı. yine de bu yaptıkları resmin güzelliğine güzellik katmıştı.
aynı şeylerin yaşanmaması için önlemler alınmalı. bu holiganlara da hatırlatılmalı, yapmaları gereken tek şey ışıkları kapatıp beklemek.
yıllar yılı nesilden nesle anlatılan binbir gece masallarının yerini alan, daha şimdiden onu yakalayan bir masalın ikincisi.
evvel zaman içinde kalbur zaman içinde, kendine ve parasına çok güvenen bir elit grup varmış. kendileri halktan değilmiş, farklı bir cumhuriyetlermiş. ve onlara hiçbir şey olmazmış mabedlerinde.
her şeyin kendi ellerinde olduklarını söyleyip duruyorlarmış.
sonra bir gün mabedlerine bir takım aslan gelmiş.
aslanlardan bile güçlü olduklarını sanan zavallı kuş beyinliler, her şey bizim elimizde diyorlarmış aslanlar titretse de bacaklarını.
sonra olan olmuş. aslanlar onların elindekinin ne olduğunu göstermiş. diğer bir deyişle ellerine bazı şeyler vermiş.
sinirlenmişler tabi, hatta delirip mabedlerini yakmışlar. kendine güvenmeyen
ikinci masalda benzer olaylar yaşansa da aslında çok daha farklı.
bu sefer her durumda rakiplerine iftira atan, yalancı kuşların sonunun ne olacağı didaktik bir dille anlatılacak.
sonuç olarak çocuklar unutmayın ki yalan söyleyip iftira eden, hakemlere suçlar atsa da aslında tüm gerçekleri bilen yalancıların sonu, ikinci masaldaki gibi olur.
33. hafta sonunda ışıkları kapatıp kendi karanlık dünyalarında yaşamak zorunda kalırlar.
medyanın oyunları, tff'nin oyunları, şikecilerin oyunları...
bir bitmediniz onun bunun çocukları...
kaldırmayın bir tarafınızı geliyoruz kupayı almaya...
kapatın ışıkları ve başlayın stadınızı yakmaya...
eğildiniz, büküldünüz, bir şekilde kurtuldu götünüz...
ak dediğiniz karadır, doğru değil tek sözünüz...
terinizle oynamazsınız, alışmışsınız maç alıp satmaya...
geliyoruz, hazırlayın kendinizi 33. haftaya...
her maçımıza laf ettiniz, hakemlerin psikolojisinin içine ettiniz...
tff'yi de iç ettiniz, söylesenize kaç para verdiniz...
ne yaparsanız yapın, geliyoruz mabedinize...
siz ağlayıp durun kupalar hep bizim müzemizde...
karanlık olan stadınız değil, tarihiniz...
yaksanız da tüm sandalyeleri yardım edemez demiröreniniz...
her şeyi sattınız, kendinizi de satın...
33 üncü hafta yakın ışıkları kapatın...
uzun zamandır yapılan ve erken cevap bulan bir çağrı.
bazıları ne olacağını anlayınca erken teslim oldular malesef. oysa 33. hafta güzel şenlikler olacaktı. olmadı ne yazık ki. şimdi biz haftaya puan kaybedersek belki anca biraz umutlanırsınız ama bu noktadan sonra çok zor be güzelim. yine de akıllıklık ettiniz, erkenden içinizdeki umutları söndürdüğünüz için. sonra stad falan yakıyorsunuz.
biz dedik ki 33'üncü hafta yakın oraya bırakmayın şansınızı, dedik ki içinizdeki umut ışıklarını söndürün sonra ışıkları geç söndürüp stadınızı yakıp yıkıyorsunuz.
neyse ki ders almış kuşcuklar iş oraya kalmasın diye ellerinden geleni yaptılar. haa bu demek değil ki 33'üncü haftada size haddinizi bir kez daha bildirmeyeceğiz ama bu sefer çok acımayacak be gülüm.
