bu yaşta sözlükte, nette ne yaptıkları merak konusu olan orta yaşlı topluluk. o kadar saat sözlük başındasınız; en yakın, en ucuz huzurevi nerede diye araştırma yapın bari de 3-4 sene sonra milletin sırtına yük olmayın.
zaman zaman ben buraya ait değilim desede kendine göre konu ve yazılarla karşılaşıp eğlenebilen ergen yazarlara rağmen burada olmayı seven yazarlardır.
dahil olduğum yazar grubudur. bu durum beni mutlu ediyor mu? kesinlikle hayır!
zaman su gibi akıp gidiyor, her geçen gün sorumluluklar artıyor, ebeveynlerim iyice yaşlanıyor, dünya kirleniyor, insanlar dejenere oluyor...
galiba çocukluğuma özlem duyuyorum, yada hafiften depresyona giriyorum!
dede (bkz: #12016912)
amca
sen dünyaya geldiğinde ayakların yanmadı mı? (bkz: #12006746)
askerliği yeniçeri olarak mı yaptın?
tarih dersinden kaldım bi anlatıver.
Bu başlığı okuyunca, insanların bahar geldiğinde coşmalarını, aman yaz oldu ortamlara akalım telaşını hala yaşıyor olduğu fark ettiğimde, gittikçe eve yerleşmek, odanın sınırları dışına taşmadan hayat devam ettirmek planları yapan bünyemin ulan bana bir şeyler oluyor dedirttiğini gördüm.
bu durum takvim hesabına göre daha yolun başında şeklinde tabir edilebilen, benimde mensubu olduğum, bir takım insanın başına geldiğinde, bundan sonrası kişinin buna ayak uydurmasına veya uyduramamasına bağlı olarak değişecektir veya değişmelidir.
bunu kabullenmeyen kişiler pek tabii aramızda bulunmaktalar. Bu kabul etmeyen arkadaşlar, bir sürü hobi edinip, arkadaş ortamları değiştirmeye karar verebilir, kaykaylar trendlere ayak uydurmaya kalkmalar, benim gibi aşk peşinde koşmalar ruhu bir sure daha oyalayabilir.
benim gibi bunu sakinlikle ve pek tabi miskinlikle karşılayan tiplerse, kısa zamanda nelerden el ayak çekmesi gerektiğinin, nelerin artık zor geldiğinin farkına varıp, boyundan büyük işlere kalkışmayacak, git gide kabuğuna çekilebilecek ve çevrelerince şanslılarsa çürümüş hocam bu, genelde de bunalımda olarak anılacaklardır.bir insanin bu biçimde de sakin ve kendi halinde huzurlu olabileceğini hatırlamak, kendimden biiyorum, onu kapanıverdiği o kendi içinden gel hadi çıkalım gezelim dağ bayır tepelim teklifleriyle rahatsız etmemek de isabetli olabilir.
bu psikolojik yaşlanma, kişinin yasadıkları ve tercihleriyle ortaya çıktığından, bu dengeyi bozabilecek pek az durum vardır. olsa olsa bir aşk olabilir mesela, o zaman da kişi, aynı durumdan yaşını başını almış kimseler gibi bu yaştan sonra, uğraşılacak şey mi bu? filan diyebilir, genelde de bu cümle bak ne de güzel gülüyo ya, halim var mi ki? cümlesiyle çelişir durur. kendi hallerine bırakıldıkları takdirde, elbet bundan da bir sıyrılma biçimi keşfedebilirler.
böyle düşünen bir kişi, ne kadar miskin veya uyuşuk gibi gözükse de, içinde yaşattığı onlarca hikaye ve birikmişlikle bulunduğu ortama değer katarlar.
