yarak gibi bir sendromdur. yaşını soranlara 32 dersin. çünkü bilirsin ki 31 yaşındaysan ve bekarsan karşındaki allahsız abuk bir çağrışımda bulunacaktır kafasında.
gelgelelim 31 yaşındayım ama hayat bitti gibi hissediyorum artık.
ilişkiler artık tat vermiyor. şöyle beni heyecanlandıracak, evlenmeyi düşünebileceğim birisi bir daha hiç çıkmayacak gibi hissediyorum artık. acaba ben evlilik insanı mı değilim? yoksa evliliğin modası mı geçti? bilmiyorum.
umarım bir şeylere geç kalmıyorumdur....
bir diğer şey de iş....
yok kardeş yaptığım iş bir türlü kafama yatmıyor. diyorum ki 40-45-50-55 yaşında da bu işi mi yapmak istiyorsun?
cevap haayıırr oluyor.
günler geçiyor ama. hızla hem de .. ne olacak böyle yav?
