Benimdir. Eskiden duyduğum zaman haykırarak gülerdim. Toplu ortamlarda zar zor tutardım kendimi.
Şimdiyse duyduğumda çok kısa bir süreliğine korku kaplıyor beni gülerim diye, sonra "olm artık kazık kadar adam oldun gülmessin korkma" şeklinde sakinleştiriyorum kendimi.
ortaokulda sherlock holmes okuduğumda maalesef yaptığımdır.
kitap:
"- watson, ihtiyar başka nelerden bahsetti?
-eşine ve kendisine tiyatro bileti almış.
- peki bileti gördün mü? numarası kaçtı?
- 31 numara yazdığına eminim. 31 benim lisedeki numaramdı. bu numara hep aklımda kalır.
- harika watson!"
ben:
"queuequeuequeue!"
