galatasaray kenar yönetiminin saçma sapan kararları yüzünden kaybedilmiş final maçı. calderon ve natali gibi manşet zaafı olan iki oyuncuyu inatla arka alanda oynatıp selime gibi bir çaprazı* iki buçuk set (2.5 sayıyla da yazıyorum bak düşün ne kadar uzun süre) boyunca kenarda oturtup boku bokuna rakibe 2 set vermek nedir yahu. izahı ne ki bunun.
yamamay busto maden bulmuş gibi 2 seti habire 2 numaradan yardırarak aldı. nesic efendi sempatik falan ama bi yere kadar.
4 numaraya koyacak selime ilyasoğlu gibi bir oyuncuyu kenarda tutup ne 4 numaramızdaki blok sorununu önlemek bir kenara dursun yamamay busto'nun bauer'in tek ayak hücumları -ki hepsi birbirinin aynısı- galatasaray'ın, kenar yönetiminin ve ekran başındaki bizlerin seyredip durduğumuz pozisyonlardı.
sahadaki oyuncuların hepsine teşekkür etmekle birlikte kenar yönetimine nefretlerimi bildiriyorum.
yine de tebrikler galatasaray bayan voleybol takımı. voleybolsuz kaldığımız şu günlerde bize son 2 sette de olsa güzel bir maç izlettikleri için.
seremonideki nevizade geceleri nin duygulandırdığı, italyanların alkışlarla bu tezahürata destek verdiği, taraftarlık nedirin cevabının alındığı maç olmuştur. Tebrikler galatasaraylı olmanın gururunu yaşatanlara.
bir fenerbahçeli olarak öncelikle galatasarayı finale geldiği için tebrik ediyorum galatasaray bu kupayı eğer almış olsaydı avrupada çok büyük bir sükse yapmış olacaktık iki büyük kupanın aynı yıl içinde türkiye gelmesi gibi ama malesef olmadı birde bizim türkler olarak böyle finallere gelip kaybetme gibi bir takıntımız var nedense mesela a milli basketbol takımımız iki kere finalde kaybetmiş keza kulüplerimizde aynı finallerde artık daha soğuk kanlı olmamız gerekiyor.