Demin ne biçim hayvanlaştım. tüh allah kahretsin beni. Ne iğrenc bir adamım ben diyerek hüzünlenir. boynunu büker, odasına ürkek adımlarla gider ve demin yaşadığı şeyler için kendisini suçlar.
insanın kendini günahkar olduğuna ikna edecek, hep onu suçlayacak hastalıkli bir vicdanı vardır.
pişmanlık hissi de buna dayanır. Öyle ki adam nikahlı eşiyle beraber olurken dahi bu duyduğumuz zevk şeytani bir zevk, nefsimizin kölesi olduk. Tanrı bağışlasın bizi diye düşünebilir.
Suçluluk pişmanlık ne derseniz deyin. O nedenle hıristiyanlar tanrıya adanan hayatlar için bekarete önem atfetmedi mi? biraz olsun melakeliğe erişebilmek için şeytana galip gelebilmek için.
Biraz kendimizi incelersek kendimizde de buna benzer duygular düşünceler inanışlar buluruz.
Ben müslümanken bu duyguyu çok yaşadım.
Ateist olduğumdan beri hiç böyle bir duygu yaşamadım.
Bunun altında tamamen din korkusu var olay o, gerisi fasafiso.
Porno veya bir takım insanlık dışı hikayeler eşliğinde yapıldığında gelen pişmanlıktır.
Kendinizi hayal gücünüze bırakıp mide bulandırıcı senaryolar düşlemezseniz böyle bir pişmanlık gelmez sonrasında.
O pişmanlık sebepsiz değil arkadaşlar. içiniz rahat değilse yanlış olan bir şey mutlaka vardır.
Ve asıl sebebi aile/halk/din baskısı vs değil inanın.
insana bir vicdan verilmiş ve insanı diğer canlılardan ayıran en büyük fark budur. Modern zamanlar ve yaşam biçimimiz onu köreltmiş olsa da yokedemiyor işte.
Son zamanlarda benim yaşadığım his. Belki de " ulan adam götürdü karıyı bir güzel biz burda 31 çekelim " cinsinden düşünceyle oluşuyor veya öz sıvımızı attığımızdan bilemedim.
Psikolojimi bozacak seviyeye gelmiş durumdur. Abi kafami yerden kaldirmadan yuruyorum, karsidan karsiya gececegim bir saga sola bakiyorum o da ne!?! Brunette girl has big ass!!! Amk böyle işin! kafami egip devam edecegim ama gozlerim kaliyor ne yapayim? Sonra haliyle masturbasyon... sonra da bu pişmanlik... sanki dinden cikmiscasina pisman oluyoruk. Ibadetten bile korkar oluyorum. Dua edemiyorum lan. Yeter artik bir akil verin.