bazı arkadaşlara 30 yaşına geldiğinde ''tam s.kilecek yaştasın'' diyenler olmuş olabilir takma kafana. her insanın kalitesi bir değil, umarım senin çevrende öylesi insanlar yoktur.
içinde olduğum yaş. Gençlik arkada kalmış yetişkinlik önümde ortada kalmış gibiyim adeta. içimden bir ses hadi oğlum bu yaşta zengin olamazsan bir daha olamazsın diye dürtüyor sanki. Bende o sese kulak verip şunu demeliyim bir an önce.
Çok şey gördüm bu yaşıma kadar. Anneme kanser teşhisi konulduğunu da gördüm. Bir anda maddi durumumuzun kötüleştiğini de gördüm hastalıkta gördüm çok ölümde gördüm. Dayı yenge kuzen yakın arkadaş her bok gördüm ama herşeye rağmen hala ayakta kaldık. Bazen diyorlar çok soğukkanlısın hiç tepki yok diye de nasıl tepki verelim aq basit geliyor bazı şeyler bana. Bazen unutmak için farklı şeyler deniyor kaçıyor insan.
30 yaşındaysanız ve işiniz yoksa hayat gerçekten çok acı olabiliyor ama işin var, evlisin ve evin de varsa işte o zaman istersen 50 yaşında ol sıfır sıkıntı.
gün itibariyle olduğum yaştır. hiçbir numarası yok. 30'lu yaşlar boyunca, 20'li yaşlarda ki yaptığım mallıkları özleyeceğim sanırsam. özlüyor sanacağım daha doğrusu.
bir daha eskisi gibi olamayacağını anladığın yaştır. kabul ediştir. artık güçten düşmeye başladığını anlarsın. eskisi kadar aktif değilsindir. durgun su gibi hissediyorsundur artık. iş güç oturmuştur iyi ya da kötü belli bir gelire sahipsindir ve işin en kötüsü yetersizlik duygusudur. arkadaşlarınla kendini kıyas ettiğinde bir adım geride olduğunu hissedersin. oysa, o arkadaşınla bu durumu konuşmaya başladığında onun da aynı şeyleri hissettiğini görürsün. sorun ikinizde de değildir. sorun ülkenin yetersizliğidir çünkü bu medya seviyeyi öyle bir yere çıkarmıştır ki bazı şeyleri herkesin elde etmesi mümkün değildir ama o kadar kolay yapılıyormuş gibi gösteriliyordur ki yetersiz hissedersin.
her neyse, güzel yaştır. ciddiyet sahibi olursun ister istemez.
30. yaşımda hala afrika kıtasına ayak basamadım, ne de latin amerika'ya, bu yaşıma kadar görmeyi umduğum halde çin'i de henüz göremedim. önümüzdeki yıllardan umutluyum desem, her gün aynı tekdüzelik içinde evden işe, işten eve gidiyorum.
30unda bir insan olarak, yıllar içinde müzik, edebiyat, film zevkimi bir nebze de olsa geliştirdiğime inanıyorum.
her sabah severek gittiğim bir işim var, yine de adını cümle alemin bildiği birkaç sınıf arkadaşımla ilgili bir şeyler okudukça imrenmiyor değilim. belki geç açacak bir kabak çiçeği olduğumu ümit ederek yoluma devam ediyorum.
30 yılda büyük işlere imza atamadım belki ama bu esnada biriktirdiğim güzel dostlarım oldu. kalbimi kıranlar oldu, kalbini kırdıklarım da oldu galiba. yine de çevremde oluşan topluluktan mutluluk duyuyorum. dingillikleriyle hayatıma renk katanlara da selamım olsun, sayenizde bazı karakterlere hiç bulaşmamak gerektiğini anlayabildiysem bu da bir kazançtır.
bunun dışında 30 yaş ile ilgili olarak düşündüklerim ne derseniz, inanın bilemiyorum. yarışmacı arkadaşlara başarılar diliyorum ve iyi olan kazansın demek istiyorum niyeyse, artık hayatta kim neyi kazanç olarak görüyorsa tabii.
