kariyer denen olayın bir nevi ruhunu şirkete satmak olduğunu düşünen kadındır, çocuk desen kendi kendisine bakacak işi gücü parası yok ee çocuğa nasıl baksın. hem dünyada 7 milyar insan var hepimiz zaten bu kalabalık yüzünden yeterince mutsuzuz evladımın mutlu bir hayat yaşayacağı ne malum belki dünyaya gelmek istemiyordur diye düşünen kadındır.
illa herkes ped reklamı tadında takılıp 2 şıktan birini işaretlemek zorunda mı?
ya babadan dolayı ensesi kalındır ya da bir umut deyip beklemiş ne evlenebilmiş ne de bir işte dikiş tutturabilmiş, artık evinin nadide çiçeği, cam kenarının gülü, muhtemelen ismi handan olan, mahallenin sevimli bir ablasıdır. candır.
edit: eksileyecek ne var hacı? mahallemden bir ablayı betimledim, hepsi bu.
