iş hayatına 20li yaşlarda atılmış ve bir kaç yıl sonrasında da akepe hükümetinin iktidar olduğu ülkede yaşayan insandır. şartlar bunu gerektirmiştir. aldığı maaş kirasına ve temel ihtiyaçlarına anca yeten insandır. ayrıca kendisine henüz büyük ikramiye vurmamış kişi olarak da tanımlanabilir.
sabah evden işe, akşam işten eve dönecek olan ve arabası olmasına rağmen yakıt sıkıntısı trafik sıkıntısı park sıkıntısı çekmek istemeyen insanlar için ideali oluşturan durumdur ve yadırganacak pekte bi tarafı yoktur
30 yaşına gelmiş bir kişinin araç alamaması bir yana, ben bu ülkede 70 yaşını aşmış ve hala bit tane bile evi olmayan, kira ödeme sıkıntısıyla yaşayan insanlar biliyorum.
varan 1: 650 tl yani asgari ücretle çalışan insandır
varan 2: ailesinden yardım almamış veya alamayan insandır (bkz: baba parası)
varan 3: iş hayatına atılma yaşı bu ülkede 18 yaştır ki en fazla alacağı ücret 1000-1500 lira arasıdır yaşadığı ev kira ise hali dumandır ortalama kiralar 500-800 tl dir
sonuç: şimdi bu insan toplu taşıma aracına binmesinde kime bisin?
30 yaşına kadar araba harici de bir şey almamışsa, maldır yazıcam ayıp olacak, ama öyledir arkadaşım. 30 yaşına kadar öğrencilik hayatı olmaz herhalde, he oluyorsa yine maldır. 30 yaşında artık bazı sorumluluklar almalı, birikim yapmaya başlamış olmalı insan. öyle ekmek elden su gölden yada bugün buldum bugün yerim hayatı nereye kadar!
yeni ucuz bir enerji kaynağı icat olana kadar, arabasını sadece yıkamak için kullanacak kadar akıllıların kısa adıdır..
(bkz: yazar burada kendinden bahsetmiştir)
