Uzun ilişki sonrasinda yasanabilecek gayet dogal bir durumdur. Insan uzun suren bi iliskinin sonrasinda sevginin anlamini tanimini sorgular.Genelde sevgi bu sorgulama sonucunda gunah kecisi olur ve mucadeleyi kaybeder.
Yani sevgi ayrildiginiz sevgilinizle birlikte ölür.
ölsündür. böyle insanlar sevgiye aç insanların hayatına girip parazit gibi yerleştikten sonra kişiyi öldürür ve kişiden alabilecek ne varsa aldıktan sonra gider. geride kalan kişi ise bir dahaki ilişkisinde güvensiz, tedirgin olmaya mahkumdur. bu güvensizliklerin mutsuz aşkların bütün sebebi de sevmeyi öğrenememiş adamlardır.
madem sevmeyi bilmiyorsun kimsenin hayatına girme, ömür boyu kendini sev, masturbasyon yap. sevgi isteyen insanlardan uzak dur. herkes için en iyisi budur.
Aynı zamanda Sevilmemiş adamdır. Kızların gözünde hiç sevilecek adam olmamıştır. Efendidir,işi, gücü, evi, arabası vardır. Kızlar için sevilecek adam olmamıştır belki ama evlenilecek adam olmuştur. Anlamışlardır çünkü piç adamların gelecek vadetmediğini. Ama hala gönüllerinde berkecanlar vardır. Fakat bu garibana bulaşırlar.
Benim herhalde bu.
inan sözlük 30 yaşıma geldiğime ben de inanamıyorum. 30 lan şaka maka 85 doğumluyum. Harbiden 30 oluyor değil mi ? Şurada yatağın içinden mobil entry girmem bile ergenlik resmen. Yarın iş olmasına rağmen hala uyumadım onun esamesini dahi okumuyorum.
Evet yaş 30 sözlük. Ama ben sevmeyi öğrenemedim lan... en çok da ne zaman acıtıyor biliyor musunuz, geceleri evi sessizlik kapladığı zaman. Beni tanısanız 15 yaşındaki gibi şımarık, deli doluyumdur. iş yerinde dahi hiç durmam. Ergen gibi facebook twitter tumblr takılırım. Neşeli biriyim ben. Kimse geceleri benim sigara ve türkü eşliğinde özlediklerimi, kaybettiklerimi ve onları ne kadar aradığımı bilmiyor. Gece olunca, O zaman ne kadar sefil olduğum geliyor işte aklıma. Yapayalnız olduğum da.
Yaş 30 oldu ama ben sevmeyi öğrenemedim. Evet olum, sevemiyorum ben. Sevebilsem gitmezdi. Sevebilsem böyle olmazdı bir kere. Ulan ben evlilik imzamı attığımda 20 yaşındaydım. Sadece 20. Üniversite okuyordum. Herkes delirdin mi demişti. He ya, delirmiştim. Delirtmişti amk. Öyle bir sevgiydi. Asla pişman olmadım. Lan keşke gençliğimi yaşasaydım demedim. Gençliğimi en güzel şekilde, onun yanında yaşadım ben zaten. Benim için gençlik kızdan kıza, partiden partiye koşmak değildi. Onla oturup şiir okumaktı mesela. Film izlemekti. Oturup ders çalışmaktı hatta. Ben buna aşık olmuştum. O kadar sevebilen adam şimdi aramaya cesaret edemeyen adamla aynı kişi, buna ben bile inanmıyorum.
Kendimi kandırmayacağım sözlük. O beni çok sevdi. O kadar sevdi ki. Ben sevemedim. Ben sevmeyi bilmiyorum çünkü. Hiçbir zaman mutlu edemedim, sevemedim. Beni sevdiğinin yarısı kadar bile sevemedim onu.
En sonunda gitti. Gitmesi kendisi için en iyisiydi. Asla bana dönsün istemiyorum. Hala nasıl sevilir bilmem ben çünkü. Allah korusun yine mutsuz ederim onu. Böyle iyi.
Özet, 30 yaşına gelip hala bir kadına yüreğini vermeyi becerememiş erkektir.
bencildir.
çünkü öyle yetiştirilmiştir.
türk kültürünün fabrika çıkışlı ürünü işte.
sevmek onun için cinsel ihtiyaçlarıdır.
hayatı paylaşmaz önce annesinin sonra eşinin üzerine yıkar.
eline kumandayı alır yan gelir yatar.
yemi, suyu eksik edilmediği sürece kafesinde yaşar gider.
sevmek eşittir yükü almaktır, hayatı maddi manevi paylaşmaktır desen mal mal yüzüne bakar.
sevmeyi öğrenmiş adamlardan daha ciddi ve fazladır çoğu konuda.
oğlum hayat aşk ya da romantizmin ötesinde millet karnını doyurma derdinde sen hala yok sevmeyi öğrenememiş falan allah aşkına siktir git mal mısınız amk?
cepte beş kuruş yok adam akıllı işi yok bu adam aşık olsa ne olmasa ne amk?
