düğünlerde derneklerde yakın akraba çevreleri seferber olur bu insan için.
- bak bak şu hamdilerin yan masasında oturan mavi elbiseli kız
+ hee evet abla güzelmiş hakkaten
- kız tarafından mı ki acaba
+ dur abla dur ben araştırır öğrenirim kimlerden olduğunu...
ve hakikatende öğrenilir taa yedi sülalesine kadar bu kişi. kaç kişiyle çıkmış, nerde okumuş, ne iş yapar didik didik edilir. fbi gibi çalışır bu evlendirme seferberliğinde gönüllü çalışan kişiler...
evlenince sanki arada bir tur verecekmiş gibi canla başla yapılan seferberliktir. oysa evlendiği gün herkesi unutur ve verilen tüm sözler mazide kalır.
huzur verilmez. akraba ziyaretine gidilmez. bayram dolaşması yapılmaz. çünkü hangi akraba görülse; "ya şu kız da çok güzel be oğlum. sen de bekarsın. elin ayağın düzgün. işin gücün var. yaşın da geldi. tek eksiğin bir eş. konuşalım mı ailesiyle?" falan türü size göre son derece ilginç, onlara göre oldukça olağan önerilere rastlarsınız. hele ki; yapacağınız eş-dost ziyaretinde 40-60 yaş arası bir teyze varsa; yandınız gitti.
- eee yavrum sen neredeydin? ne iş yapıyordun?
sen: istanbul'dayım hamiyet teyze. bilgisayar işi yapıyorum.
- ay yavrummm... işini de bulmuş benim aslan tosunum. bak şu bizim kirvelerin kızı vardı şaziye. bildin mi?
sen: hee. hatırladım teyze evet (hatırlanmaz).
- o kız da bekar. çok beğeniyorum ben onu.
sen: ne güzel.
- çok da güzel kız allah için.
sen: hmmm. onun adına sevindim.
- ben sizi çok yakıştırıyorum birbirinize. sen de çok güzel çocuksun.
sen: sağol hamiyet teyze, sağol.
- e ne diyon konuşalım mı kızla?
sen: ıııı. şey. yok şimdilik gerek yok sanırım.
- ya olur mu öyle. hemen evlenecek değilsiniz ya. bi görüşün, kaynaşın.
sen: yok teyze düşünmüyorum.
- ne düşünmüyorumu oğlum? olmaz öyle. 30 yaşına geldin.
sen: ehehehe. biz kalkalım artık...
evin en küçüğü evleniyor ve siz 30 yaş veya üzerindeyseniz kesinlikle kardeşinizin düğününe gitmemelisiniz. zira düğüne gelen hısım akraba kim varsa el birliği etmişçesine sizi evlendirmek için uğraşır. yok ulan "evlenmek istiyor musun?" diye de kimse sana sormaz. gel gör ki herkes senin için kız bulma derdindedir. sanki buldukları kızlarla kendileri evlenecekmiş gibi bi de güzel met ederler ki.
hadi geçtim, yanımda kız arkadaşım var. onun yanında yapmayın bari. kendimi geçtim kız arkadaşıma ayıp ya. *
ben de inat ettim evlenmiyorum ulan. siz istediğiniz kadar seferberlik ilan edin yine de evlenmicem. keyf oldunuz mu?
işgüzarlıktır ve boş iştir. ayrıca adam veya kadın gitsin her neyse kendi bulsun, ondan sonra vay efendim bunlar niye kötüler vay efendim bunlar niye düzgün aile olamadılar filan diye dövünüp durulacağına kişinin kendi istediği gibi bir eş bulmasına bırakılması daha uygundur.
yirmili yaşların sonunda bile düğün dernek işlerinden nefret etmemi sağladıklarına göre, 30 yaş üstü için nasıl olur acaba diye empati yapmama neden olan durum.
hayır o bu değilde;
bu toplumda 30 yaşını geçtikten sonra evlendirilmeye çalışılmak bir yana,
ola ki siz kendiniz biriyle evlenirseniz etrafınızda ki insanlar 1 yıl içinde sizin çocuk meydana getirmenizi beklerler.
sizene ulan ben evleneceğim ama hemen çocuk olayına girmek istemiyorum bir erkek olarak.
bir rahat bırakında şöyle 2-3 yıl kendimizi bir tanıyalım, edelim değil mi ama?
ama yok hele ki erkeğin anne ve babası bu konuda daha sıkı olurlar yani çocuk konusunda.
zordur vesselam bu ülkede erkek olmak, hemi de çok zor.
