Depresyon gibi görünse de aslında bazı açılardan daha da gelişmiş olma yaşıdır çünkü belli bir yaştan sonra karakteriniz daha çok oturduğu gibi düşünceleriniz de daha farklı hale gelir ve bir çok şeyi daha değişik algılamaya başlarsınız.
insan yaşlandıkça yaş almaktan tiksiniyor. 30 a yaklaştım ve 30 olma fikri aşııırııı midemi bulandırıyor. Küçükken insan büyük olmaya heves eder. 30-40 yaşındaki büyüklerin yaşlarından utanmaları garip gelirdi. Aşırı haklılarmış. Çok mide bulandırıcı.
(bkz: dünyalılardan tiskiniyorum)
Depresyon gibi görünse de aslında bazı açılardan daha da gelişmiş olma yaşıdır çünkü belli bir yaştan sonra karakteriniz daha çok oturduğu gibi düşünceleriniz de daha farklı hale gelir ve bir çok şeyi daha değişik algılamaya başlarsınız.
25-30 yaş arasında "ben ne olacağım" depresyonu kadar değildir. Gelecek kaygısı, bir şeylere geç kaldım düşüncesi, bu süreçte zamanın hızı be ailenin destekleyici değil de psikolojik olarak şiddeti intihar eşiğine sürükleyebiliyor.
Bende de olmuştu ama alışıyorsunuz arkadaşlar. Ben sadece ne ara bu kadar yaşadık ona biraz yabancı hissediyorum kendimi, 2019’dan sonrası için özellikle. Şu 5-6 yılı geri alabilsek her şey düzelecek gibi.
Sıkmayın canınızı. Her yaş güzel. Şaka şaka güzel falan değil. Bugün markete gittim, oradan okula gidip eve geldim dört kat merdiven çıktım ciğerlerim patlayacak gibi acıdı. Siz kabul etmesenizde vücudunuz size bunu hatırlatıyor. Hatta bir kuzenim daha 20'li yaşların sonundayken ellerindeki damarlar koca koca, geniş genişti ve doktora sorduğunda "bunlar yaşlanma belirtileri" demişti doktor. Belki benim damarlarımda öyle olmuştur da kilolarımdan görünmüyordur. insan kabul etmese de beden bunu çok güzel hissettiriyor.
37 yaşında birin çok yaşlı düşündüğüm zamanlar aklıma geldi. ahahaha. 30 yaş insanı biraz tuhaf yapıyor, gençliğe veda partisi gibi bir his oluyor. fakat 40 lı yaşlara gelince aslında 30 lu yaşların gençliğe veda yaşı olmadığını anlıyorsun. 20 li yaşlarla 30 lu yaşlar arasında fiziksel ve zihinsel anlamda hiçbir fark yok. yine güçlüsün, zihinsel anlamda yorgun değilsin, dinçsin. saatlerce ders çalışsan, yürüyüşe çıksan bile yine aynısın. ne oluyorsa 40 tan sonra oluyor. fiziksel ve zihinsel anlamda gerilemeler başlıyor. zihin yorgunluğundan bir türlü kurtulamıyor, spor/yürüyüşten sonra dinlensen bile bir türlü kendine gelemiyorsun. içinde iki enerji düğmesi varsa birinin kapatıldığını, tek düğme ile yola devam ettiğini anlıyorsun.
sanırım girmek üzere olduğum depresyon. çevren de yakınlarının ölüm oranının artması... bunun sonucunda kendinde ölüme yaklaştığını düşünmek. artık 20 li yaşlar statüsünden 30lu yaşlar demeye başlamak. herkese abi amca derken abi amca olmak ve senle yaşıtlara yanlışlıkla abi demek. doğum günlerini gereksiz görmek. artık babana benzediğini kabul etmek....
30 yaş aslında rahatlama yaşıdır. 20'li yaşlar iyisiyle kötüsüyle bitmiştir ve geri gelmeyecektir. artık en güzel yaşlarımı iyi geçirmeliyim stresi bitmiştir. bundan sonra hayatını nasıl geçirirsen geçir çok bir şey değişmeyecektir o yüzden depresyona girmeye gerek yok geçti bitti bundan sonrasını bonus olarak düşünün açık ve net.
tamamen rakamlardan ibaret olan yalandan bir depresyondur. tabi çocuk sahibi olmak isteyip de henüz olamamış kadınlar açısından biraz şiddetli geçtiği de bir gerçektir.
babası dağ bisikleti almadı diye girilen depresyondur.
lan 30 yaş depresyonu ne amk kenyada allahın her günü yerin 2 km altında madende mi çalışıyorsunuz da depresyona giriyorsunuz ? daha yolun başları sayılır 30 lu yaşlar hele bir 40 lara gelin buralar daha eylenceli ne depresyon kalıyor ne gam ne keder. koy g.tüne rahvan gitsin su serin boyu geçmiyor mis gibi.
Girmeye Çok hacet olmamakla birlikte 20'li yaşların kıymetini bilme vesilelerindendir. Lakin 40 yaş depresyonu için aynısını diyemem, o fena. Yine 30'ların bayağı gideri var neticede.
yok böyle bir şey. evet 30 gelirken bir göz korkutmuyor değil ama sonra bakıyorsun çok güzel yaşlar 30 larım yirmilerimden daha güzel umarım kırlar bundan da güzeldir.
