çevrende bir tane sağlam dost dediğin insan kalırsa şükret.
yalnızlık, hissizlik, bıkkınlık hissiyatı.. bunu yaşamaya bünyeyi hazırla.
türlü türlü dertler, sorunlar. biri gidip biri gelse neyse de hepsi üst üste gelecek.
yirmili yaşlardaki enerjin olmayacak. o zamanlar gece hayatı keyifli gelirdi ama şimdi evde sakince kafa dinlemek daha mantıklı gelecek.
az insan ile muhatap olup, kendini huzur bulduğun işlerle uğraşırken bulacaksın.
ve aslında her şeyin ve herkesin sahte olduğunu anlayacaksın ki en ağırı bu olacak.
-eskiden midesiz gibi alakasız yiyecekler yerdim bana mısın demezdi. şimdi öğlen yediğim bir köfte,kokoreç vs tüm gün midemi rahatsız ediyor.
-eskiden eğlence için bir yere çağırıldıgımda düşünmeden giderdim. eğlenirdim,içerdim 3 saatlik uykuyla işe giderdim.şimdi ise 7 saatlik uyku bile yetmiyor,sabahları perişan kalkıyorum.biri bir yere davet ettiğinde 10 defa düşünüyorum ve çıkmıyorum.
geçenlerde konustugum bir hatun vardı.baya baya güzel bir hatun.10 erkeğe yazsa 10'u koşa koşa gider.akşam 11 gibi yazdı.dedi ki '' gel bana,birşeyler içelim,takılalım''
aramızda araçla 20 dakikalık bir mesafe.normalde ayaklarım götüme vura vura gitmem gerekirken kafamdan şunlar geçti ve yaşlandıgımı anladım;
-saat olmuş 11. kalk,duş yap,giyin oldu 12.
-gittin ettin 12.30
-sa as ben geldim sevişmeye denmez malum. 1 saat muhabbet sohbet desek oldu sana 01.00.
-iki birşey içtik,seviştik falan derken saat oldu 03.00
-hadi biraz daha sevişme,uyku faslı desek 04.00.
-''amk o saatten sonra kim uyanacak sabah 7'de işe gidecek'' diye düşünerek gitmedim.
1 gün sonra kendime '' ulan porsuk nasıl gitmezsin ya.yaşlandın be oğlum'' dedim ama iş işten geçti.
Erken anlaşılması güzel olan, lakin aşırı panik yapılmaması gereken mevzulardır. La bi durun, hele 40'ı geçin , hem de şöyle 5 sene falan geçin , öyle başlayın ağlamaya. Tamam, yemeye-içmeye, spora şimdiden dikkat, çok önemli, ama 30'lar hala candır, panik yok...
yaşım 26, öncelikle dünyada sizi kendinizden çok seven bir kadın dahi olsa muhtemelen sizin kaldiramaycaginiz hataları yapmaya teşnedir o sebeple aranızda ne olursa olsun eğer baglarinizin yüzde yüz koptuğunu düşünmüyorsanız onu yalnız bırakmayın muhakkak destek olmaya ve yanında olmaya çalışın-eğer ilişkiyi bitiren taraf sizseniz- bir de hickimsenin dostluğuna bakın hickimsenin diyorum dostluğuna güvenmeyin eğer iyi bir aileniz varsa bu mükemmel ama yoksa yalnız olmamak tamamen eş seçiminizle alakalı. öyle bir eş bulmanız lazim ki sizinle kurduğu ailenin geride bıraktığından daha kıymetli olduğunu bilmeli. Ola ki kimseyi bulamadınız tamamen yalnızsınız erkek dostlarım ya iz bırakacaksınız it gibi çalışıp çabalayıp istikamette olup ya da kendi yağınızda kavrulup gideceksiniz. Yaşarken en dikkat etmeniz gereken şey ise makyelevist olmamak kısa süreçler içerisinde edinilen yalanci faydaların uzun vadede size hiçbir yararı olamayacağına kefilim. Son olarak ister karma deyin ister evren ister ise Allah başkasından calarak hiçbir şey elde edemezsiniz.
mutluluk olduğun kişi ne olacağını zannettiğin kişi arasındaki farktır. gençliğinde kendinde ne kadar büyük potansiyel gördüysen o kadar mutsuz olursun. zarlar her zaman şeş-beş gelmez. karamsar çoğu zaman haklı çıkar.
30 yaşından önce anlaşılsa belki daha iyi olabilir. akıl yaşta değil başta ama insanın bazı şeyleri anlaması için tecrübe etmesi gerekebiliyor. ama başkalarının tecrübelerinden ders alarak da o gerçekleri anlayabilir insan.
Lütfen başlığa 30 yaşını aşmış kişiler entry girsin. Benden büyük kişilerin gençken neden bana sinir olduklarını anladım. 30 yaş altı bokların suratlarına tekme atasım geliyor, cin olmadan adam çarpmaya kalktıkları için.
