Kuruçeşme arena' da olacak konser saat 21.00 den itibaren hem gözlere hem de kulaklara hitap edicek olup bilet fiyatları 100 ytl olarak el yaksa da kaçırılmayacaktır.
organizasyonu kim yapıyor bilemiyorum ama nba tv de dünyanın en iyi rock vokali türkiye de diye reklamları yapılıyor bu konserin; biraz ufak atın ulan!
kurucesme arena diyesim geliyor, izleyici kitlesi hic degismiyor, kylie'de, lenny'de hatta isci takimi stomp'ta bile, katmer lirali orrooossspu cocuklarinin himbilliklariyla, mumkun mertebe keyfiniz kaciveriyor. yine de fena degildi falan fesmekan.
edit: farkettim de yalnizca konsere gittigimi belirtmek icin girivermisim gibi, bir de konserden sonra sktigim isvicreli kizdan da bahsedeyim de, allah tumden belami versin benim.
dün gece gerçekleşen muhteşem üstü konserdir. lenny kravitz kendinden geçmiştir ve ne kadar uzak olunsa bile sahneden kendi etki alanına almayı yapabilmiş müzik dehası adamdır.
are you gonna my way? boğaza karşı beni mahvetmiştir.
bir daha konsere gidemeyecegim. iste buna sebep olan konser.
18.30 gibi mekandaydik, 19.00'da mekana girdik. mekan bir enteresandi acikcasi. bir dolu tip plazalarindan yeni cikmislar da az kala oraya yetismisler gibiydi. bazilari purolu, bazilari ellerinde nal gibi icki kadehleri ile geziyorlardi. iki saat ayakta bekledik. buraya kadar hersey normal. ama saat 21.00 sonrasi beklenen 50 dakika biraz sinir bozdu acikcasi. yuhalamalalarda tam o zaman denk geldi zaten. saat 21.50 gibi baba cikti. trafikten dolayi gec kaldim lafiyla gonulleri aldiktan sonra da show basladi.
akil almaz bir 2 saat yasatti. ama sadece kendisi degil, grubundaki her adam tek kelimeyle muhtesemdi. nefesliler, bas gitar, solo gitar, davul, keyboard. akil almaz bir ahenkle caldilar. sololar muhtesemdi. hele ki gitar solo atan bonus sacli baba hendrix yutmus. aglatti gitari.
3 sarki sonrasida yapilan jamsessionlarda jazz festivaline yapilan kiyakti acikcasi.
ve asil mevzu. baba once vip seyircinin arasina sonra da biz fakirlerin arasina daldi. burun buruna geldik, dokunduk, hayir duasini aldik. muhtesemdi.
bir de bir abla vardi. once lenny'ye varabilmek icin tum calisanlara yavsadi. sonra bir anda vip tarafina gecti. orada bedava ickileri alip arkadaslarina dagitti.
her an ablamiz hurriyet'te lenny ile yattim diye roportaj yapabilir. cunku derdinin bu oldugu cok belliydi acikcasi.
son sozum de sana lenny;
sen her hafta gel her hafta dinleyeyim seni. o ne ses bilader.
Böyle şahane isimleri izleyip-dinledikten sonra müzikten daha fazla zevk alıyorum.
ilk bölüm yabancıydı hem izleyiciye hem de lenny abimize. solo-sahne-saksofon şovlarıyla ısındı ortam. daha sonra da fly away ile başlayıp sona kadar devam eden süreçte iyice kendinden geçti herkes. şarkılara eşlik etmemizi istediği zaman büyük bir dumura uğradım. 16bin kişiden en fazla 1000 kişi eşlik etmeye çalıştı. o kadar bile yoktu. büyük bir hayal kırıklığı. ama le lo lu ya herkes eşlik etti. bir diğer hayal kırıklığı da onca benimsenmiş şarkıların çalınmamasıydı.
kısaca, şov, müzik, samimi ve muhteşem bir vokal haftaiçi iş yerinden kaçıp yorgun argın gittiğimiz konserde büyük bir keyf almamızı sağlamıştır. iyi ki gelmiştir, tekrar bekliyoruz.
