mustafe kemal ve kazım karabekir'in dogudan ve iç anadoludan topladığı, egeden, marmara'dan, karadenizden gelen yiğitlerle kurduğu derme çatma bir ordunun kahramanlık günüdür otuz agustos. 30 agustos'da birçoğu hiç görmedikleri vatan toprağı izmiri kurtarmak, yunan zulmunu bu şehrin uzerinden , ege topraklarından defetmek için toplanmıslardı. tek bildikleri şey orası vatan topragıydı. mustafa kemal cıktı ordusunun basına ve "Hattı müdafaa yoktur sathı müdafaa vardır. Bu satıh, bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça terk olunamaz." dedi. çoştu kalabalık.
anadolu insanı baş kaldırıyordu, sömürgeye, emperyalizme kafa tutuyordu ayağındaki yırtık çarıkla. dünyanın önde gelen devletlerinin haksızca ve alcakca işgaline "dur" diyerek haykırıyor, emperyalizme boyun eğmektense ölürüz, kanımızın son damlasına kadar savaşırız diye haykırıyorlardı.
ne yazık ki bu gün türkiye'de heycanla kutlanmaz oldu, çünkü dedelerimiz emperyalist güclerin karsısında onurlu bir mücadele verirken, bizler ise boynumuzu eğdik, memleketimin dört yanına yabancılara sattık ve şimdi gizliyoruz bu zaferi, utancımızdan olsa gerek.
ancak karşıkoymaktan korkanlar tarihlerindeki kahramanlıklara yüz çevirir.
zafer bayramı tatil olmasına rağmen özel sektör çalışanları bu gün yine işyerlerinin yolunu tutmuştur. iş verenler ise stadyumda protokoldeki yerlerini almıştır. acaba bu zafer bayramı bir sınıfamı ait?
bilemiyorum, ama nedense bizim jenerasyona bir şekilde yanlış empoze ettikleri için milli duygularımı diğer günler kadar çok kabartmayan gün.
bakın yanlış anlamayın hemen günü, tarihini ve önemini tartışacak eğilim. rezillik değil amacım sadece şudur demek istediğim. bizim nesil bayramlara şu şekile reaksiyon verir: okulun tatil olması ile.
o yüzden yaz tatiline denk geldiği için işte belirli bir yaş grubundan sonrası bu gün televizyonda sadece bir bayrak görür. ama işte okul ortamında aldığı o neşeli duyguyu bugün hissedemez çok.
ya da ben okul hayatını özledim, bilemiyorum.
neye hepimizin zafer bayramı kutlu olsun. sabah sabah fantastik bir entri girdim biraz ama insanlar yanlış anlamasın.
BAşkomutanlık Meydan Muharebesi ve Büyük Taarruz olarak anılan, 26 ağustos 1922'de başlatılan ve 30 ağustos 1922'de bir zafer ile sonuçlanan savaşı müjdeleyen ve dönemin dünya halkları arasında emperyalizm'e korkusuzca indirilen ilk darbenin yaşandığı büyük gündür. Allah ülkemizin her gününün böyle büyük, her ferdinin böyle cesur olmasını nasip etsin.
