insanlık tarihindeki acılara oranla çok da önemli olmayan zaman dilimi.
hiroshima'ya atom bombası atılmışken, belki çok adaletsiz olur bu saati anmak bizim için ama saate baktığınız zaman, "03:02" demesi başka bir his şüphesiz. 12 yıl geçmesine rağmen bu kadar kanatan ve hala korkutmayı başarabilen başka bir yara göremedim ben henüz.
yine koridorda koşarken sağa sola başımı vurup, annemin çığlıklarıyla korkarmışım gibi gelir hep. demirler betonlara sürterek, kemiklerin kırılma seslerine karışır gibi gelir hep bu saatte.
sanki aynı bokun laciverti gibi, yine duyuyorum kuzenimin oyuncak ayısından koparılma çığlıklarını karanlık binanın merdivenlerinde.
belki bugün salı değil, belki deprem de olmuyor ama, ne zaman saat bu boktan zamanı bulsa, biraz daha gidiyor adam olanın ciğerinden.
