allahın belası annedir, ruh hastasıdır. allah onun belasını versindir.
yazık değil mi üç yaşında ki çocuğa, ne yer ne içer ulan şerefsiz anne? o çocuğu köpekler büyütürken hiç mi vicdanın sızlamayacak.
allah belanı versin sen ne biçim annesin. hiç sevilmeyen, iğrenç bir annedir.
başka zaman olsa böyle haberlere tenezzül edip bakmazdım. doğruluğuna inanmayarak... ama ahir zamanda yaşıyoruz ve çocuklarını köpeğe bırakmayı geçtim bebeğini fırında pişiren anneleri gördükten sonra, annelik mertebesini ayaklar altına alan insanlara şahit olduktan sonra, pekte şaşırtıcı gelmez oldu böyle olaylar.*
Garip isimli Kemal Sunal filmini izleyenler bilir. Bu filmde abimiz sandalda bulduğu bir bebeği maddi açıdan imkanı bile yokken almış, büyütmüş, beslemiş hastalandığında sabahlara kadar başında beklemiştir. Abimizin de dediği gibi beraber aç beraber tok yattılar beraber gülüp beraber ağladılar. Bu adamın bunları yaptığını görünce bir annenin çocuğunu sokağa bırakmasına bir anlam veremiyorum. içinizden ama o film diyenler çıkabilir. Bende onlara s*ktir git diyebilirim.
