Galatasaray tarihinde izi asla silinmeyecek maçlardan biridir.Şampiyonlar liginde 4-1lik skorla hertha berlin'i yenen cimbom bu maça endekslenmiştir.Eğer bu maçı alırsa galatasaray uefa kupası ile avrupa yolculuğuna devam edecekti.ilk yarıda milan gol atmış durumu 1-0 yapmıştır.Ardından cimbom'un ameleye benzeyen futbolcusu capone golü atmış skor eşitlenmişti.ikinci yarıya gelindiğinde eski beşiktaşlı giunti golü atarak durumu 1-2 yapmıştır.Şimdi biraz kayalım.Maçtan önce hertha maçından sonra fatih terim şu tarihi açıklamayı yapmıştır.
-Almanlar bu kadar üzülmesinler.Biz milan'ı yeneceğiz.Biz uefaya onlarda 2.tura geçecekler demiştir.
Maça döndüğümüzdede galatasaray yenilmekteydi.Bütün taraftarlar yöneticiler ve teknik kadro böyle bir durumun olcağını düşünmüyordu.Herkes kendini galatasaray'ın gol atmasına endekslemiş ve buna inanmıştı.Tribünde coşku vardı ümit vardı.O sırada 80.dakikaların sonlarına doğru Hakan Şükür harika bir kafayla skoru 2-2 yapmıştır.Uzatmalarla birlikte bütün futbolcularda bir inanç oluşmuş güntekin onay'In deyimiyle herkes 'neden olmasın?'demeye başlamıştı.Maçta ergün'ün güzel ortası karşısında tam kafayı koyacakken Büyük hakan yere indirilmiştir.Ve sabri ugan kardeşimizin deyimiyle:
-Bu penaltıyı atmak yürek ister,cesaret ister gibi gaz cümlesiyle rocky 4 misali beni kopartmıştır.
Ve herkes hakan şükür'ün geçmesini beklerken terim hoca ümit davala'ya penaltı atması için direktif vermiştir.
Herkes hocaya hoca ananı dediği sırada terim hoca onları mors etmiş ümit penaltıyı atmış benim güzel takımım ve türk taraftarı sevinmiş.Biz efsane uefa kupası öykümüzün yolunu almaya koyulmuşuzdur....
hakan sukur'de del piero favorisi vardi , weah ise halihazirda her dunya karmasi macina giren bir insandi, fatih terim ise imparatordu, futbol, asla sadece futbol degildi.
istek geldi, kosullar mac anlatmaya musait, e o zaman ne duruyorum, diyerek baslayayim : aylardan kasim idi. hani su fenerbahcelilerin cok sevdigi ay..neyse her sevdadan geriye kalan sadece galatasaray sampiyonlar ligi h grubunda, chelsea, hertha berlin ve milan ile mucadele ediyordu. evet efendim; anlayacaginiz gibi ercan taner'in deyimi ile tam bir cehennem grubu idi. ha sonuc olarak ne oldu, chelsea gayet guzel oyunu sayesinde o sezon bir ust tura cikmayi son maca birakmadan garantilemis ama gel gelelim diger 3 takimin kaderi ise daha belli olmamisti. iste bu ahval ve seraitte; hakemin baslama dudugu ile mac basladi. her zaman oldugu gibi, babam ile izliyordum demek isterdim ama ne yazik ki; ben istanbul'da, babam ise bursa'da idi fakat 10 dk. da bir arayip mac yorumlari ile destek veriyordu ..neyse ailevi durumlari gecelim. sadede gelelim, dedigim gibi hakemin baslama dudugu ile mac basladi, bir sampiyonlar ligi klasigi olarak ilk 10 dakika boyunca iki takim birbirini tartiyordu, bu sebepten oturu cok fazla bir heyecan icerisinde degildik arkadaslar ile. ne yazik ki bu rahat durum 20. dakikaya kadar surdu..20. dakika'da sag kanattan bindiren ruzgarin oglu andriy sahte arif erdem ahmet yildirim'i surklase ederek gecti ve yaptigi ortada kara yilan, liberyali politikaci weah, duzgun bir vurusla topu aglara yolladi. akabinde cabuk toparlandik ve hakan'in musait pozisyonda topu abbiati'ye yollamasi ile bu maci cevirebilecegimizi anladik demek isterdim ama acik konusmak gerekirse hic te umutlanmadik ta ki capone'un golune kadar ..27'de capone'un karambolden gelen golu ile daha once sus pus oturan biz birden costuk hatta cocukluk idolum tanju'nun sikik yorumlari bile artik koymamaya basladi ..ikinci yarida maca gayet istekli baslamis fakat guinti'nin; ki kendisi daha sonra olum ile yasami ayiran cizgi siyah ile beyazi ayiramaz ki besiktas'a transfer olmustur; golu ile 52. dakikada geriye dusmustuk. guinti'de sag kanada kosup akabinde diz cokup yumruk yaptigi elini opmustu, boyle de boktan bir gol sevinci idi ama bu sefer umitsizlige dusmemis butun kahve ahalisi olarak sacma bir tezahurata baslamistik. adeta golu cagiriyorduk ama gol gelmedi ta ki 86'ya kadar. kral sahneye cikti ve mahalle kavgalarinda kesinlikle yasak olan ucan kafa adini verdigimiz vurus stili ile golu cok afedersin gomduuuuu. akabinde topu kaptigi gibi hadi ben kacayim havasinda, orta sahaya dogru hucum etmisti..durum 2-2 idi ve bize 1 gol daha lazimdi ..tanju, sikimsonik yorunlarina devam ediyor, beni dellendiriyordu fakat akabinde hakemin penalti noktasini isaret ederken otturdugu dudugunu duyuyorduk . utanmasa; tanju, hoca beni al. bak umit atamaz bunu diyeccekti. bu penaltiyi, atmak got ister tarzi yorumlarini hasbinallah diyerek gecistiriyor ve arkami donuyordum netekim bu penaltiya hakikaten yurek dayanmazdi ama imparator umit'i secmisti ve imparatorun secimine karsi koymak gibi bir luksumuz yoktu ..umit te yuzumuzu kara cikarmadi ve penalti atisini sol ust koseye takarken abbiati sag koseye atladı..evet artik uefa'da yolumuza devam edecektik ve detayinda caylarin parasini odemeden kahveden kacmanin iyi bir fikir olmadigini ogrenmis olacaktik.
bu maç sonunda, fatih hoca bir önceki sezonda oynanan san mames'teki bilbao maçına atıfta bulunarak; geçen sezon son bilbao maçında grup 1.liğinden grup 2.liğine düşerek, o statü yüzünden çok şey kaybetmiştik,şimdi ise bu maçta son dakika penaltısıyla 3. olmamız belki de,bize çok şey kazandıracak demişti. geçen yıl bir statü bize pahalıya mal oldu ama belki de bir statü bizi zirveye götürecek demişti.
sonrasında ise uefa kupası ve süper kupa şampiyonlukları gelmişti.
daha orta sona gidiyordum bu maç oynandığında ve maalesef sabahçıydım neyse. maçı büyk bir hevesle izlerken weah'ın(hey gidi george weah) attığı golle yenik duruma düşmüş, ilk yarının sonlarına doğru capone ile beraberliği yakalamıştı galatasaray. ikinci yarıda 60. dakika civarı giunti'nin attığı golle "hay sikiyim" yenildik diye televizyonu kapatıp yatmıştım nasıl olsa sabah okul vardı derse gidecektim. sabah uyandığımda televizyonu açmak istememiştim hatta ulan nasıl olsa yenildik sabah sabah keyfimizi kaçırmayalım diye ancak babam televizyonu çoktan açmış oğlum yenmişsiniz milan'ı diyince hem sevinmiştim hem beynimden vurulmuşa dönmüştüm.
yanılmıyorsam son dakikada kazandığımız penaltıda hakan şükür ben atamam diyerek baş parmağıyla ümit davala'yı işaret ettiği maçtır. normalde penaltıcı hakan şükür idi.
18 yaşında kahvehanede izlediğim maç. bu maçı sanırım teleon filan veriyodu yoksa niye kahveye gidip izleyim amk. o ümitin penaltı pozisyonunda sanki zaman durdu, öyle bi heyecanı yaşamak bile başlı başına büyük bir olay. bizler yaşlanıyoruz ama bu takımı, hagiyi izlemiş kuşak olarak şanslıyız en azından.
