rüzgar kadar özgürdü
süzülen bir uçurtmaydı o
nerelere kayboldu, bulalım onu.
biz takip ettik olan yolları
o ise açtı kendi yollarını
düşe kalka aldırmazca yürüdü.
biz düşünürken yarını
o bugününe baktı
her anını dolu dolu yaşadı.
nereden geldi böyle
kalplerimize dokundu ve kayboldu.
nerelere kayboldu bulalım onu.
kavurucu güneşte bir parça gölge gibiydi
uçsuz bucaksız çölde, bir vaha.
yaralı kalbe ise yumuşak bir merhem gibiydi.
korkup kuyudan öteye gidemezken biz
korkmadan nehirlere daldı o,
akıntıya karşı yüzmekten hiç çekinmeden.
bir bulut gibi yalnız dolaşırdı
ama yine de bizim en iyi arkadaşımızdı.
nerelere kayboldu
bulalım onu.
