annem bir kavanoz çokella almış. masanın üzerine koymuş. ben ve ablam akşamleyin okuldan gelince gördük bunu tabi. hemen hallendik haliyle. annem "yemek yiyeceğiz şimdi. yarın kahvaltıda ekmeğinize sürerim. o zaman yersiniz" diyerek bizi engelledi. tabi o zamanlar babanın bile karne ile alındığı, ekmek diliminin üzerine sanayağı sürülen ( üzerine toz şeker, tuz ya da salça ) yıllar. çokella felan hak getire. varsa bile çok değerli ve öyle kafana estiği gibi üzerine çökemezsin. hele anne babaya hiç karşı gelinmezsin. neyse akşam yattık biz. ama uyku ne mümkün. aklımız masanın üstündeki kavanozda. ablamla yataklarımızdan kalktık gecenin bir yarısı. sessizce mutfağa geçtik. ve ablamla birlikte parmak marifetiyle gereğini yaptık.
