tarihte bir çok örneği olan galibiyet şekli. ama en iyi örneği, 1988-89 sezonunda ilk yarıyı tanju'nun hat-trick'iyle kapatan salatasaray'ın kocasına aykut'un ve hat-trick yapan hasan vezir'in golleriyle yenildiği maçtır.
edit: seri eksilenmenin en çok zevk verdiği başlık bu olsa gerek.
Galatasaray'ın renkten renge girip, muhtemelen bukelamun olduğu ilk maçtaki Fener'in büyük başarısı.
GSliler o maçtan öyle bir kuyruk acısıyla ayrıldılar ki 3 gol atan Hasan Vezir'i sezon sonu yatlarla kotralarla kandırıp olay transfer diye Fener'den kaçırdılar. Ama bi siklerine yaramadı tabi adam, yedirdikleri paralar Bodrum sularına gömüldü, Hasan, vezir parmağını sokuverdi bunlara, oynadığı sene bir halta yaramadı sonra da yok oldu gitti. O şaşaalı transfer olayı unutuldu, ama tarih 3-0'dan 4-3'ü unutmadı.*
bir nevi 6-0 olayına dem vurmadan nasıl maymunluk yaparımın şekli beyanatı.
bu fenerlileri anlamak çok güç. nasıl bir hayal dünyasında yaşıyorlarsa. biz trabzonspor olarak ali samiyende galatasaray'ı 6-0 yendik lafını yapmıyoruz. bu andavallar ehehe 6-0 6-0 dillerinden düşmüyor. yazık la size. ha bir de bunların utanmadan arlanmadan "şike şike" diye olayı vardır gerile gerile dolaşmalarına neden olan hani ne yalan söyleyeyim isviçreli bilim adamları bile bi s.ktirin gidin çay koyun dedi.
Bukelamunların birbirine her zamanki gibi destek olacağını gösteren sonuç.
Sana ne kardeşim maçın, skorun taraftarı mısın? Var mı olayla bir ilgin yok, ama kuyruk acısı büyük bu trabzonlular da onlar da iki sene önce toparlanamadı böyle yeni gelin gibi her şeye atlıyorlar. Akıllarınca kendi yapamadıklarını başkasının sırtından yaşayacaklar.
3-0 yenik durumdaki maçı, 4 gol atıp galip bitirmektir. Fenerbahçe'nin galatasaray karşısında 1988-89 sezonu türkiye kupası maçındaki efsane geri dönüşü en popüleri olsa da, 2000-2001 sezonunda da fenerbahçe kadıköyde aynı başarıyı gaziantepspor karşısında yakalamış ve o sezonu galatasaray'ın 3 puan önünde şampiyon tamamlamıştır.
ya gece gece 30'dan 43 yapmak diye algıladım resmen iyi mi. nasıl olur acaba diye de devam ettim düşünmeye. sonra hiçbi zaman becemediğim 62'den yapılan tavşana zıpladı zihnim. o da sunay akın'ın 62 tavşanı şiirini hatırlattı. benim sonum iyi degil ya hadi bakalım. *
