üzgün olduğumda her daim yanımda beliren, bana kocaman kahkahalar attıramazsa onu cihangir merdivenlerinden aşağıya ittireceğim koruyucu melek.
hayır allah korusun bi düşsen oradan benden bilecekler ona yanarım. sana mı üzüleyim kendime mi bilemedim bir an*
uzun zamandır sesi soluğu çıkmayan yazar.
tamam biliyordum gideceğini de, insan giderken "gidiyorum" demez mi canım?
sanırım kırgın bana. özür dilediğim, özlediğim ve özleyeceğim yazar.
p.s: arada bir sesini duyur, olur mu?
herkesin karşımda olduğu bir anda koruyucu pelerin gibi etrafımı sarmış yazar. hemde bunu sadece bir özel mesaj ile yapabilecek kadar yeteneklidir. entry lerin hiç eksilenmesin. saygılar bizden.
