1 Mart'ta gireceğim yaştır. 27 kadar endişe vermiyor. En azından ünlü rock yıldızlarını düşünmek yok. Lan acaba demeden yapamıyordu insan çünkü. Bakalım 28 nasıl geçecek.
27 yaşındayım hiç bir umudum yok geleceğime dair. bir sene sonra olacağım yaş gene umudum olmayacak muhtemelen. Hep umutsuzluğa devam. Türkiye'de bu kadar.
insanların, " ne zaman evleniyorsun zamanı gelmedi mi" bombardımanlarına maruz kalma yaşıdır. bak bak ne diyor. zamanı gelmedi mi diyor. yahu hayat insanların hayatı. zamanı belirleme haddini kim veriyor sana. şu hayatı ne kadar zorlaştırmak gerekirse o kadar zorlaştırmaya çalışan kim varsa hepsi bizim millette toplanmış ne yazık ki. coğrafya kaderdir evet.
son düzlüğe yaklaşmak etrafımda kim varsa 28 den sonra şaftı kaydı tesadüf müdür bilinmez kiminin saçı dökülmeye başladı kiminde hastalıklar çıkmaya bir bohemlik, bunalım hali emekli dedeler gibi hele evlenenler hava körüğü patlayıp tek tarafına yatmış eski otobüslere döndüler gençliğin kıymeti bilinmeliymiş. aslında yaşlılık değilde gençte değilsin acayip değişik bir durum.
"Hayatım artık bir yere, ve de başka bir yere gitmek zorunda..." diye düşündürür.
30'lardan bildiriyorum:
O senin düşüncenle değil işte... Hayatta bazı şeyler bizim kontrolümüzün tamamen dışında gelişiyor ve bunlara verdiğimiz tepki de çok belirleyici oluyor.
Ben mesela bugünkü bilgeliğime o gün sahip olmadığım için, bugün yapabileceğim gibi göğüsleyemedim...
Kader kavramını o vakit, "kendi yeterliliğin" gibi düşün.
Kaderden yani kendi mevcut yeterliliğinden daha büyük ya da daha fazla bir şey değilsin sen... Ne şu an, ne de gelecekteki herhangi bir anda.
Şimdi 30'a 2 yıl var ya, sen böyle kafada büyük büyük hedefler koydun... Hah işte onu yapmadan önce şunu bil ki:
