En güzel yaşlardan biridir. Ufak bir telaş sarar içini hayatla ilgili bir geç kalmışlık var gibi. okul bitmiş, iş konusunda yeni dikiş tutturulmuş, 5 yıllık ilişkinin artık evlilikle sonuçlanması gerektiği fikri sürekli akılda gezmektedir. ama neden baskı yapayım ki kendime diye sorulur. Ben büyüğümü, olgunluk evreme yeni adım attığımı bile 1-2 son bir iki sene içinde yeni yeni fark etmeye başlamışken, hayata başlama yaşımdır 28. 20 yaşında da büyüdüm sanmıştım. 25 yaşımda da. ama 28 farklı, insan yeni anlıyor ve 30 umu iple çekiyorum.
18 li yaşlarımın üzerinden, 10 yıl geçmiş. Daha dün, nokia 6600 telefon kullanıp, ultramp3 programını telefona kurup, lise masalarında müzik dinlerdik. Böyle düşününce, zamanın ve dünya kavramının yalan olduğunu düşünüp, hüzünlenmeme neden olan duygu ve bütünlüğü.
“Sekiz yaşındaysanız ve aşıksanız hayat çok güzel.” - Cedric
Peki ya yirmi sekiz yaşında ve evliyseniz? Hatta yirmi sekiz yaşında, evli ve bir çocuk babasıysanız? Hatta ve hatta yirmi sekiz yaşında, evli, bir çocuk babası ve hala çocuksanız?
bekarların baba evinde hayatı sorguladığı evlilerin de ay sonu faturalarıyla hayatı sorguladığı yaşlardandır. en kötüsü de 29 yaştır. lan az kaldı 30 olacam eski ben değilim gibi düşüncelere ve bunalımlara girilir. ama 30 olunca da herşey aynı tas aynı hamamdır. bunlar hep yaş bunalımından.
Tam olarak bir sene sonra gireceğim yaş. Evet bugün doğum günüm. 2 banka mesajı dışında kutlayan kimsenin olmadığı doğum günüm. Normalde sevmem böyle tripleri de keşke hatırlayan 1 2 kişi falan olsaydı
hangi yaşa bassam olumsuzluğu yazılır. benimde kaderim herhalde. 28 biter, 29 yaşında olmak ile ilgili kederli entryler falan filan komiklikler hüzünler işte.
"Hayatım artık bir yere, ve de başka bir yere gitmek zorunda..." diye düşündürür.
30'lardan bildiriyorum:
O senin düşüncenle değil işte... Hayatta bazı şeyler bizim kontrolümüzün tamamen dışında gelişiyor ve bunlara verdiğimiz tepki de çok belirleyici oluyor.
Ben mesela bugünkü bilgeliğime o gün sahip olmadığım için, bugün yapabileceğim gibi göğüsleyemedim...
Kader kavramını o vakit, "kendi yeterliliğin" gibi düşün.
Kaderden yani kendi mevcut yeterliliğinden daha büyük ya da daha fazla bir şey değilsin sen... Ne şu an, ne de gelecekteki herhangi bir anda.
Şimdi 30'a 2 yıl var ya, sen böyle kafada büyük büyük hedefler koydun... Hah işte onu yapmadan önce şunu bil ki:
son düzlüğe yaklaşmak etrafımda kim varsa 28 den sonra şaftı kaydı tesadüf müdür bilinmez kiminin saçı dökülmeye başladı kiminde hastalıklar çıkmaya bir bohemlik, bunalım hali emekli dedeler gibi hele evlenenler hava körüğü patlayıp tek tarafına yatmış eski otobüslere döndüler gençliğin kıymeti bilinmeliymiş. aslında yaşlılık değilde gençte değilsin acayip değişik bir durum.
