beşiktaş 100. yılında uefa kupası'nda üçüncü tura yükselirken rakibi ukrayna'nın efsane temsilcilerinden dinamo kiev olmuştu. eski gücünden oldukça uzak olsa da bir tecrübe abidesi olan takım karşısında kartalımız inönü'de mutlaka iyi bir skor almalıydı. zira beşiktaş şanssızlığı devreye girmişti. deplasmandaki kiev maçı aralık ayının ortasına, buzhane gibi bir ortama denk gelecek idi. 100. yıldaki her maç gibi inönü tıklım tıklım.. herkes inançlı. kara elmasımız, pascal'ımız da sahada asaletli duruşuyla. kısır bir şekilde gidiyor maç, kör dövüşü gibi.. sıkıntı var.. "gol yiyeceğiz" diyorum içimden ve sekmiyor. ilk yarının sonlarına doğru 1-0 mağlubuz.. havanın buz gibi olduğunu, üşümemiz gerektiğini ancak o zaman anlıyoruz.. santra yapılıyor.. o da ne.. pancu deniz tarafındaki kaleye ceza alanının dışından bir şut sallıyor, bir yerlere mi çapıyor ne.. top tam çizginin önünde sekiyor ve goool.. 1-1.. gol yiyeli bir dakika ya olmuş ya olmamışken sezonun altın adamı pancu eşitliği getiriyor. soyunma odasına daha bir motive gidiyor takım.. ikinci yarı başlıyor.. 11 + 30 bin kartal kiev'in üstüne çekiyor.. ama kilit açılmıyor.. olacak, olacak.. joker adam ronaldo yetişiyor, 70'lerin başında 2-1 yapıyor.. çok sakat skor.. bir şeyler olmalı.. pascal nouma öksürüyor nazikçe, sahneye çıkmak istiyor zira.. ceza alanının azıcık dışından öyle bir şandel yapıyor ki, inönü yıkılıyor.. gooool.. yok böyle bir gol.. beşiktaşımızın golü.. 21 numaralı formasıyla.. pascaaaaal.. nouma.. 3-1. oldu bu iş. yine de formalite maçına gidiyoruz..
