bir yerden başlamak gerek kalıbını geciktirmiş olmaktır. tabii bu bir yerden başlamak olayında her şey sizin istediğiniz gibi gitmemesinden de kaynaklanır. iş bulmak da yuva kurmak gibi bir yerde kısmet işi. önemli olanı aynı ikisinde de olduğu gibi yürütebilmekte, devamlılık sağlamakta. özeldi kamuydu, üçüydü beşiydi demeden o eli ekmek tutuyor sıfatını oturtabilmek de bitiyor olay galiba. hayırlısı. yine de hayatın en önemli olan kısmı sağlıktan daha önemli değil hiçbir şey.
asgari ücrete bedavaya çalışmaktansa evde otur oyun oyna daha iyi. en fazla evde bir tabak fazla konur. diğer türlü ayakkabı ister, pantolon ister, yol parası ister, aldığın maaş zaten gider. evde oturup duvardaki diplomayı seyretmek daha mantıklı.
şans mı yoksa hata mı bilemediğim olay. 27 yaşına kadar en ufak bir işte bile çalışmadım paso baba parasıyla geçti onca yıl. bazen bakıyorum hiç ihtiyacı olmadığı halde işe giren insanlar var. kendi kendime düşünüyorum çalışmak zorunlu ihtiyaçlarını karşılamak için yapılır e benim zorunlu ihtiyaçlarım zaten karşılanıyorken kendimi neden harap edeyim? dediğim gibi iyi mi kötü mü bilmiyorum açık ve net.
