30 a yaklaşmanın verdiği acıyla yoğrulan sendromdur. Sanki ben 27 ye 1 adım attım, 28 ayağıma gelecekmiş gibi. 29 ve 30 da öyle.
Aslında yaşa takılmak yersiz. Kendimden örnek vermek gerekirse; Amaçsız yaşamak koyuyor adama. Yaşıtların evlenmiş, anlamların kralını katmış hayatına, ya ben? Sadece taksitlerimi ödüyorum. Vizyon yok misyon yok. Yaş geçiyor, çita düşüyor, albeniliğiniz gitgide azalıyor.
Toparlamak gerekirse; evlenmek şart. Hemde en kısa sürede.
26'dan daha çok koyan sendromdur nedense. insana yaşlanma korkusu gelebiliyor bi anda. hatta 27'ye girmenizin üstünden 8 ay geçmesine rağmen hala soranlara 26 yaşında olduğunuzu söyleyebiliyorsunuz. inat ettim 1 ocak 2015'i görmeden 27 olduğumu kabul edemeyeceğim. 4 ay sonra da 28'e girmiş olacağım zaten ama neyse ona da 2016'da bakarız artık.
Yok arkadaş yok! 16 yaş sendromu da olmadı bende, 27'yi bitirdim, 28'ime girdim. birkaç aya 29'uma gireceğim, hala olmadı bu amınakoduğumun sendromu. Bende mi sorun var amınakoyayım, orta yaş sendromu da olmazsa bir doktora falan gideyim ben.
